Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ JT2 ♥ J543 ♦ QT93 ♣ 83
♠ Q74 ♥ Q9876 ♦ J52 ♣ T4		♠ A865 ♥ K ♦ 87 ♣ QJ9752
	♠ K93 ♥ AT2 ♦ AK64 ♣ AK6

Nasz System:

¹ na trzeciej ręce jak najbardziej można otworzyć

² karta wyraźnie za silna na wejście 1BA

³ negat

⁴ 19⁺–22 PC w składzie zrównoważonym

⁵ pytanie o starsze czwórki

⁶ nie mam starszych czwórek

Wspólny Język:

¹ precision

Mimo trzecioręcznego otwarcia przeciwnika para NS powinna bez trudu zbilansować rozdanie i zapowiedzieć końcówkę w bez atu. Po optymalnym ataku ♣10 (możliwym do oddania także tam, gdzie E dał otwarcie 1♣ – według Naszego Systemu) sytuacja rozgrywającego wcale nie będzie wyglądała wesoło. Pierwszego trefla należy przepuścić, aby zerwać przeciwnikom komunikację tym kolorem w przypadku jego podziału 6–2 (po ataku dziesiątką – pewnego). Najprostsza szansa na dziewięć lew to ♠D w impasie, jeśli jednak rozgrywający na nią zagra, to już będzie leżał. Kiedy bowiem po dostaniu się na stół ♦D (w trzeciej rundzie tego koloru) S zagra stamtąd ♠W na impas, W zabije go damą i powtórzy pikiem, a jego partner lewę tę przepuści. I już gry nie da się w żaden sposób zrealizować. Podobnie jednak skończyłoby się, gdyby rozgrywający zabił pierwszego trefla – W wziąłby wówczas pierwszą lewę pikową damą i powtórzył treflem. Wówczas zwycięskie byłoby tylko wstawienie w pierwszej lewie pikowej z ręki króla.

Do sukcesu prowadzi akurat rozgrywka najpierw przez kiery, a dopiero później przez piki. Po zabiciu drugiego trefla i dostaniu się na stół trzecią rundą kar rozgrywający musiałby zagrać stamtąd w kiera. Od E wyskoczyłby król, przeto S zabiłby w ręce ♥A i powtórzył stamtąd ♥10. W pobiłby ją ♥D i kontynuował ♥9 – rozgrywający wziąłby więc tę lewę ♥W na stole, zgrał też ♦D i wyszedł w pika. Oczywiście w takich okolicznościach musiałby już bezwarunkowo wstawić z ręki króla. Wziąłby wówczas dwa trefle, cztery kara, dwa kiery i pika.

Dużo prostsza jest jednak pierwsza linia rozgrywki: na impas ♠D, obawiam się zatem, że wiele kontraktów firmowych zostanie przegranych. Wprawdzie można skonstatować i tak, iż rozgrywką optymalną jest zabicie drugiej rundy trefli i ściągnięcie ♥A z góry (!). Jeśli spadnie na niego figura, łatwo wyrobi się drugą wziątkę w tym kolorze, a potem ♠K – jako lewę dziewiątą. Kiedy natomiast do ♥A spadną od obu obrońców blotki, rozgrywający powinien wejść trzecią rundą kar do stołu i zagrać stamtąd ♠W na impas. A gdy E pobiłby go ♠A i powtórzył treflem – zabić w ręce, wejść do dziadka czwartą rundą kar i powtórzyć stamtąd pikiem – na impas damy. Gdyby bowiem w kierach nic dobrego się nie stało, koniecznym warunkiem zrealizowania gry byłoby udanie się impasu przeciwko ♠D.

Oczywiście, lepiej byłoby rozpocząć kiery blotką ze stołu – do dziesiątki w ręce; do stołu są jednak tylko dwa dojścia, a te muszą zostać wykorzystane do dwukrotnego zagrania na impas pikowy. Szansa pikowa jest bowiem większa od kierowej (druga figura albo cały mariasz w ręce E – łącznie około 40%).

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim zapisy 400 dla NS i 50, a może nawet 100 dla WE, te ostatnie za wpadki bez jednej bądź bez dwóch na 3BA.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 10 (NS);

!h – 9 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (NS).