Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ KJ9 ♥ AK2 ♦ J ♣ QJT874
♠ T2 ♥ Q ♦ T98652 ♣ AK53		♠ AQ87643 ♥ J843 ♦ KQ ♣
	♠ 5 ♥ T9765 ♦ A743 ♣ 962

¹ półforsujące

² mimo tylko 12 miltonów ręka ma olbrzymi potencjał wygrywający, stąd rebid z przeskokiem – pikami, ze względu na ich wyraźną przewagę tak długości, jak i jakości nad kierami

Układ 7420 to prawdziwa potęga, wiele par WE dojdzie więc w tym rozdaniu do końcówki w piki. Oczywiście W może na partnerowy rebid 3♠ spasować – dlatego jednak tylko, iż jego podstawowe walory znajdują się w kolorze przeciwnika. Z drugiej strony po licytacji, jaka miała miejsce, S wyjdzie przeciwko 4♠(E) w trefla właśnie, co może być bardzo korzystne dla rozgrywającego.

Istotnie, pierwszy wist w atu bądź ♦A, a potem karem albo w atu położyłby kontrakt bez dwóch. Nie ma jednak specjalnych wskazań do takiego ataku, a partner mówił przecież trefle. S położy więc przed sobą na pewno ♣6 i nikt nie będzie mógł mieć o to do niego najmniejszych pretensji. Tyle tylko, że po takim początku rozgrywający łatwo już swoją końcówkę zrealizuje. Na ♣A K wyrzuci bowiem z ręki dwa kiery i wyjdzie ze stołu ♥D. N zabije ją ♥K i najprawdopodobniej wyjdzie ♠9 – czy nawet ♠W! – rozgrywający zrobi jednak w ręce impas damą, przebije na stole kiera, przejdzie do ręki przebitką trefla i ściągnie ♠A. Do oddania pozostaną mu jedynie ♠K oraz ♦A; kontrakt 4♠ zostanie zatem pewnie zrealizowany. Także gdyby po utrzymaniu się ♥K N wyszedł w singla karo i przebił drugą rundę tego koloru, rozgrywający, po przebiciu w dziadku kiera, powinien oczywiście zrobić impas ♠D w ręce.

W protokole rozdania możemy sie zatem spodziewać przede wszystkim zapisów 620 dla WE oraz – mniej licznych, jak sądzę – 170 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♣(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7(NS);

♠ – 8(WE);

BA – 7 (WE).