Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ QT65 ♥ 9543 ♦ T6 ♣ 854
♠ K94 ♥ J8 ♦ KQJ75 ♣ AK7		♠ AJ8 ♥ T7 ♦ A84 ♣ QT963
	♠ 732 ♥ AKQ62 ♦ 932 ♣ J2

N wyjdzie w pika i rozgrywający szybko pokażetrzynaście lew. 520 dla WE.

albo:

¹ partnerze, mam do ściągnięcia kolor (na ogół bądź wyłącznie starszy), tylko musisz trafić wist

Prawie zawsze taka konwencyjna kontra nakazuje wist w kolor starszy. Jeśli więc tu otwierający spasuje, licząc, że jakoś mu się uda, N trafi oczywiście atak kierowy i zjedzie pięć lew w tym kolorze. Bez jednej, 50 dla NS.

albo:

¹ partnerze, mam do ściągnięcia kolor (na ogół bądź wyłącznie starszy), tylko musisz trafić wist

² oczywiście W powinien uwierzyć przeciwnikowi, nietrudno też będzie mu się zorientować, że temu ostatniemu chodzi o kiery

³ z kolei E ma na tyle silną kartę, iż wolno mu liczyć, że grając w kara, poza dwoma kierami nic więcej się nie odda

N wyjdzie w kiera, ale to nie wystarczy do położenia gry. W łatwo zrobi swoje i zapisze po swojej stronie protokołu 400 punktów. Dobre i to!

Zejście W na 4♦ wskazuje kolor pięciokartowy. Gdyby gracz ten chciał dać sygnał: Partnerze, schodzimy!, ale nie mam pięciokartu, dałby rekontrę. Zazwyczaj w tego typu sytuacjach zapowiedź ta oznacza wątpliwość: Partnerze, nie wiem: grać czy nie grać 3BA, pomóż mi w podjęciu decyzji! Teraz jednak sprawa jest jasna: trzeba uciekać, rekontra przekazuje zatem wątpliwości innego typu: Partnerze nie mam pięciokartu!, pomóż mi w znalezieniu koloru zejścia!

To trzy najbardziej prawdopodobne, według których będzie rozgrywane to rozdanie w turniejowej praktyce. W protokołach spotkamy zatem następujące wpisy – kolejno: 520 dla WE, 100 dla NS i 400 dla WE. Jak widać – e-S-owi zawsze opłaca się skontrować, bez kontry partner bowiem raczej w kiery nie wyjdzie. Nawet więc jeśli po kontrze przeciwnicy się poprawią na końcówkę w młodszy, to i tak swoją akcją gracz S zamieni wpis minus 520 na minus 400. I na tej zamianie jego para bardzo dobrze wyjdzie, zyska wiele punktów turniejowych.

Minimaks teoretyczny: 5♣(WE), 11 lew albo 5♦(WE), 11 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 8 (WE).