Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ 97 ♥ AK2 ♦ JT753 ♣ AJ3
♠ KQ864 ♥ J4 ♦ 6 ♣ Q9654		♠ AT32 ♥ QT9753 ♦ 4 ♣ 82
	♠ J5 ♥ 86 ♦ AKQ982 ♣ KT7

¹ z boku niezłe cztery piki, karta nie nadaje się więc na otwarcie słabymi 2♥ czy 2♦ multi

² jeśli 2♦ wskazują dwukolorówkę z pikami

³ co najmniej inwit do końcówki z fitem karowym

Założenia są rowne, więc najstarsze piki w końcu ulegną w tym rozdaniu nawalnicy karowej. Istotnie, WE mogliby oddać oczywiste pięć lew, przeto ich obrona 5♠ byłaby już zbyt kosztowna. Na ogromnej większości stołów turnieju ostatecznym kontraktem będzie zatem 5♦(S). Obrońcy odbiorą dwa piki, a potem odejdą w kiery bądź w atu. Rozgrywający nie powinien mieć problemów z wyimpasowaniem ♣D. Wyatutuje bowiem najpierw, a potem wywiadowczo zgra ♥A K i przebije w ręce trzecią rundę tego koloru. Odtworzy zatem bez trudu układ ręki W jako 5–2–1–5 (nawet tam, gdzie nie dał on wejście dwukolorowego), tam więc – wśród pięciu trefli – poszuka zatem damy. Końcówki karowe będą zatem pewnie realizowane, a odzwierciedlający ten fakt minimaksowy zapis 400 dla NS powinien zdecydowanie zdominować protokoły tego rozdania.

Minimaks teoretyczny: 5♦(NS), 11 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (S!);

♦ – 11 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (NS).