Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

	♠ Q95 ♥ AQJ8 ♦ 84 ♣ 10876
♠ K62 ♥ 96542 ♦ 32 ♣ J42		♠ 10743 ♥ == ♦ Q10976 ♣ AK53
	♠ AJ8 ♥ K1073 ♦ AKJ5 ♣ Q9

¹ na trzeciej ręce w założeniach korzystnych otwarcie jak najbardziej dopuszczalne

² będąc po pasie, N powinien jak najszybciej dążyć do zlimitowania swojej ręki (wskazania jej półpozytywnego charakteru), tym bardziej iż jego czwórka kierowa jest bardzo dobrej jakości

Przeciwko ostatecznym, jak najbardziej standardowym, tj. osiągniętym przez ogromną większość par NS uczestniczących w grudniowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010 – 4♥(N) obrońca E zaatakuje ♣A. A po partnerowej demarce wyjdzie w drugiej lewie w pika. Rozgrywający doda wówczas ze stołu blotkę, W weźmie więc lewę ♠K i powróci do trefli. Jego partner zabije ♣K, kompletując książkę, po czym najprawdopodobniej zagra w trefle po raz trzeci. Rozgrywający przebije w dziadku i ściągnie ♥K. Wyjdzie wówczas na jaw najbardziej niekorzystny z możliwych rozkładów kierów 5–0, ale to też raczej zawodnika N nie przerazi. Zgra bowiem dwie lewy pikowe i dwie karowe, po czym pozostanie mu już tylko ostatniego trefla z ręki – zresztą dobrą dziesiątkę – przebić na stole nienadbijalną dziesiątką atu. Weźmie zatem dwa piki, dwa kara oraz sześć lew atutowych na najstarsze kiery (cztery w ręce i dwie przebitki treflowe na stole), mimo złego podziału atutów swoją grę zatem bezproblemowo zrealizuje. Stąd zdecydowanie najpopularniejszym wpisem w turniejowy protokół tego rozdania powinno być 620 punktów dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 4♥(NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 10 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9 (NS).