Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

	♠ J108 ♥ Q953 ♦ J8 ♣ 9832
♠ A ♥ AKJ82 ♦ Q92 ♣ Q754		♠ Q97543 ♥ 104 ♦ K1074 ♣ 10
	♠ K62 ♥ 76 ♦ A653 ♣ AKJ6

¹ kontra dwukolorowa: 5–4(5) na starszych albo 5♥/♠–4⁺♣/♦ (czyli na pewno jest jakaś starsza piątka)

² do koloru partnera

³ 5♥ i bokiem albo 4⁺♣ albo 4–5♠

Prawie zawsze – jeżeli tylko jest to możliwe – lepiej jest zagrać coś samemu, aniżeli bronić się przeciwko rozgrywanemu przez przeciwnika 1BA (szczególnie gdy ten ostatni jest przed partią). W tym wypadku też – z układem 5431 oraz stosowną siłą – zawodnik W powinien podjąć walkę. Skończy się ona na kontrakcie 2♥(W), który powinien zostać zrealizowany. Przeciwko tej grze N wyjdzie najprawdopodobniej ♠W. Rozgrywający utrzyma się w ręce ♠A i zagra w trefla. S weźmie tę lewę ♣W i wyjdzie w atu. Rozgrywający doda z ręki blotkę, N weźmie więc tę lewe ♥D i powtórzy atutem. W wyatutuje do końca i… koniecznym warunkiem zrealizowania gry będzie wyłapanie ♦W. Tyle że rozgrywający będzie musiał poszukać tej figury u e-N-a, jako że jej obecność u e-S-a nie przyniosłaby mu żadnego pożytku, prawy obrońca zabiłby bowiem dziadkowego ♦K asem i odszedłby ♠K, a W nie dostałby się w żaden sposób na stół, by ♦W zaimpasować. Po wyatutowaniu rozgrywający wyjdzie więc z ręki blotką karo, a z dziadka wstawi dziesiątkę. S przepuści tę i następną lewę karową, trzecią rundę kar będzie już jednak musiał zabić asem. W końcówce S znajdzie się na wpustce i będzie musiał podarować rozgrywającemu ósmą wziątkę – albo na ♣D w ręce, albo na fortę karową na stole.

Teoretycznie rzecz ujmując, stronie WE lepiej grałoby się w piki, wynika to jednak przede wszystkim z równego podziału tego ostatniego koloru. Rozgrywający mógłby wtedy ograniczyć swoje przegrywające do dwóch pików, kara i trefla. Nie bardzo jest tu jednak jak w racjonalny sposób grę pikową osiągnąć.

Tymczasem gdyby po 1BA e-S-a W spasował, to gra przeciwnika mogłaby zostać położona co najwyżej bez dwóch, za 100. I to wyłącznie po bardzo precyzyjnej obronie, tj. wiście kierowym. Ale gdyby W zaatakował ♥A, to w drugiej lewie musiałby kontynuować blotką kierową, a jeśliby jego partner wziął drugą lewę na ♥10 – musiałby odwrócić ♦4 (!). Krótko mówiąc, dużo częściej obrona będzie mniej dokładna i rozgrywający wykpi się bez jednej, za 50. W świetle tego faktu zapis w wysokości 110 punktów dla WE, za zrealizowane 2♥, chociaż nie najwyższy z teoretycznie możliwych, nabiera dodatkowego blasku.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 7 (WE).