Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ 10 5 ♥ K Q J 4 ♦ K 10 8 ♣ Q J 7 4
♠ 8 4 3 ♥ A 8 6 5 ♦ J 4 ♣ K 8 6 2		♠ K J 7 ♥ 9 7 2 ♦ 9 6 5 2 ♣ A 10 9
	♠ A Q 9 6 2 ♥ 10 3 ♦ A Q 7 3 ♣ 5 3

¹PRO

²brak trzech pików, minimum otwarcia

³5♠–4♦, forsing, bezatutowa obawa o dwa pozostałe kolory – kiery i trefle (bądź karta silna, szlemikowa)

Na ogromnej większości stołów turnieju N będzie rozgrywał 3BA, pewnie niejeden gracz S podejdzie nawet do problemu praktycznie, tj. wrzuci ten kontrakt od razu po 2♦ partnera (na ogół będzie to bowiem optymalna gra strony NS, choć czasami lepsze mogą okazać się siedmioatutowe 4♠). Gracz E nie będzie dysponował atrakcyjnym wistem, wyjdzie więc najprawdopodobniej w kara – z czterech blotek, czyli jedynego longera swej ręki (szczególnie gdy S nie zapowie tego koloru w znaczeniu naturalnym). Powiedzmy, że rozgrywający zagra w kiery – blotką do ♥10 na stole. Po wzięciu ♥A gracz W powinien zagrać w trefle, aby broniący odebrali swe dwie wziątki w tym kolorze. Inaczej rozgrywający będzie już w stanie zaimpasować podwójnie piki i nie oddać żadnej lewy. Przynajmniej wtedy, gdy będzie dysponował drugim oprócz ♦10 dojściem do ręki w kierach. A tak będzie jedynie wtedy, gdy w pierwszej rundzie koloru W zabije dziadkową ♥10 asem. Jeśli natomiast ♥10 zostanie przepuszczona, owego dojścia nie będzie, wskutek czego N będzie mógł skompletować co najwyżej 10 wziątek, nawet gdy po ♥A broniący nie odbiorą dwóch trefli. Powiedzmy bowiem, że po zabiciu drugiej rundy kierów asem W powtórzy karem. Rozgrywający utrzyma się ♦10 w ręce, zgra ♥K D, na którego pozbędzie się z dziadka trefla i pika (!), po czym wyjdzie z ręki ♠10. E powinien podstawić się figurą, N zabije wtedy oczko wyżej na stole, ściągnie ♦A D i odejdzie treflem. Broniący odbiorą dwie lewy w tym kolorze, po czym albo dopuszczą przeciwnika do dobrego trefla w ręce, albo umożliwią mu zrobienie drugiego impasu w pikach. Kontrakt 3BA(N) zostanie przeto zrealizowany z nadróbką.

Oczywiście N powinien wykorzystać już swój pierwszy pobyt w ręce ♦K, aby zagrać ♠10 wkoło; przy aktualnym rozkładzie kart zdobędzie wtedy pięć wziątek w tym kolorze. W kiery zagra ze stołu, tyle że w takich okolicznościach gdy W dojdzie ♥A, będzie dlań bardziej niż oczywiste, że następnie musi zagrać w trefle, by broniący nie stracili swych lew w tym kolorze. I w tym wypadku skończy się zatem na zdobyciu przez rozgrywającego 10 wziątek.

Najczęstszym wpisem w protokole rozdania będą przeto minimaksowe 630 dla NS, przynajmniej od czasu do czasu rozgrywającemu uda się jednak zrobić nielicytowanego szlemika (gdy zacznie od pierwszego impasu pikowego, zaś potem W – po dojściu na ♥A – nie zagra w trefle; inna droga to – nawet w wersji omówionej na wstępie – niepołożenie przez E figury na zagraną z ręki e-N-a ♠10, po uprzednim oddaniu przez rozgrywającego kiera), co zaowocuje efektownym wpisem 690 dla NS. To jednak nie powinno się zdarzać często…

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew, 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 10  (NS);

♥ – 10 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 10 (NS).