Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ 10 9 6 ♥ A Q 9 ♦ Q 6 ♣ A 9 6 5 3
♠ K J 7 4 3 ♥ J 10 6 5 ♦ A 7 ♣ Q 7		♠ Q 5 2 ♥ 3 ♦ 10 3 2 ♣ K J 10 8 4 2
	♠ A 8 ♥ K 8 7 4 2 ♦ K J 9 8 5 4 ♣

¹tak na ogół zaczyna się w Polsce licytację z takim składem

²powiedzmy, że jest to forsing do końcówki z fitem kierowym (2BA byłyby inwitem z fitem)

³naturalne, po uprzednim pasie raczej z fitem pikowym

⁴w kontekście całości powinno to być wskazanie układowej ręki kierowo-karowej; cuebidy niewiele tu wniosą, w pierwszej kolejności trzeba pokazać, przy czym się gra

⁵cuebid pierwszej klasy, mimo minimum honorowego N musi tak zalicytować, ma bowiem ładne, na pewno użyteczne honory, w tym ♦D x – w bocznym kolorze partnera

⁶patrz niżej

Otwierający ma jednak minimum siły, a duży układ już wskazał. Z kolei partner ujawnił ♣A, nie ma przeto pełnego wyłączenia w tym kolorze. Oczywiście honor ten będzie najprawdopodobniej w pełni użyteczny, wyleci nań bowiem z ręki e-S-a pik. Poprzednia zapowiedź otwierającego – 4♦ –  powinna też mówić o niespecjalnej sile, z kartą mocniejszą licytowałby on bowiem powoli. Z drugiej strony, gracz ten zgłosiłby 5♥ również wtedy, gdyby zamiast ♠A posiadał ♦A, czyli ze względu na obawę o piki (partner wykluczył kontrolę w tym kolorze). Kuszące jest zatem, aby po 5♣ e-N-a  powiedzieć 5♦ i oddać ostateczną decyzję w ręce partnera; powiedzą one również o tym, iż S stopuje piki. W takich okolicznościach N zapowie już bez wątpienia szlemika:

¹tak na ogół zaczyna się w Polsce licytację z takim składem

²powiedzmy, że jest to forsing do końcówki z fitem kierowym (2BA byłyby inwitem z fitem)

³naturalne, po uprzednim pasie raczej z fitem pikowym

⁴w kontekście całości powinno to być wskazanie układowej ręki kierowo-karowej; cuebidy niewiele tu wniosą, w pierwszej kolejności trzeba pokazać, przy czym się gra

⁵cuebid pierwszej klasy, mimo minimum honorowego N musi tak zalicytować, ma bowiem ładne, na pewno użyteczne honory, w tym ♦D x – w bocznym kolorze partnera

Słowem, nie jest to rozdanie łatwe i sytuacja niewiele się poprawi, gdy S rozpocznie licytację od 1♦, jak stałoby się to w wielu innych systemach. W wejdzie 1♠, N zgłosi forsujące na jedno okrążenie 2♣ (w Naszym Systemie), zaś E podniesie do 2♠. Jeżeli otwierający będzie w tej sytuacji dysponował naturalnymi, opisowymi 4♦, jego partner powie najprawdopodobniej 5♥, inwitując szlemika na zatrzymanie pikowe, dojdzie przeto do kontraktu 6♥. Kiedy natomiast S da – z własnego wyboru lub systemowej konieczności – rebid 3♦, wartość ręki e-N-a także wzrośnie i najprawdopodobniej również dojdzie do szlemika. Chyba że zawodnicy NS zdyskontują konkluzję, iż za licytacją słabiutkiej strony WE muszą się raczej kryć niestatystyczne rozkłady rozkłady kolorów. Tyle tylko, że udział w licytacji przeciwników nie będzie specjalnie energiczny.

Jakiej klasy kontraktem jest w tym rozdaniu szlemik kierowy? Zasadniczo jego powodzenie wymaga, aby oba czerwone kolory podzieliły się 3–2, co pozwala obliczyć jego szansowność na 68% x 68% = 46,2%. Podnosi ją jednak fakt, iż przy niektórych konfiguracjach podziału kar 4–1 – z singlowym ♦A albo ♦10 – przeciwnicy czy to nie będą w stanie zrobić w tym kolorze przebitki, czy to nie zdołają jej zmontować, nawet jeśli będzie to możliwe. Oczywiście i rozgrywający nie zdoła wykorzystać tych wszystkich korzystnych rozkładów, zapewne jednak rozpocznie kara blotką z ręki (po zabiciu pika asem, wejściu na stół ♥A, wyrzuceniu na ♣A pika i jeszcze dwukrotnym zaatutowaniu), zrealizuje więc 6♥ przy singlowym ♦A u W i singlowej ♦10 u E (chyba że W zaatakuje ♦A i karem). Ponadto W może posiadać singlowego ♥W albo ♥10, co także pozwoli na nieoddanie wziątki atutowej, pod warunkiem przyjaznej sytuacji w karach, sam podział tego koloru 3–2 nie zawsze wystarczy. W trzeciej rundzie kierów S utrzyma się bowiem ♥9 w dziadku i będzie musiał zagrać w kara, przeżyje bowiem tylko jeden skrót ręki. Dostanie przeto przebitkę, gdy W będzie miał ♦A x x (chyba że pobije ♦D królem w ręce, licząc na ♦10 x …).

To wszystko, co napisałem wyżej, pozwala oszacować łączną, praktyczną szansę wygrania szlemika kierowego na około 50%, a nawet lekko powyżej tego progu; jest to więc kontrakt całkiem przyzwoity. Zresztą nawet w autentycznym rozdaniu – mimo podziału atutów 4–1 – można wziąć 12 lew, choć wyłącznie w widne karty, rozgrywający musiałby tylko od razu po zabiciu pierwszej lewy ♠A zagrać kiera do dziewiątki (!?). Ponadto gdyby także W grał w widne i w pierwszej rundzie atutów podstawił się honorem, rozgrywający musiałby – po zabiciu w dziadku ♥A i wyrzuceniu na tamtejszego ♣A pika – bądź to zagrać karo do dziewiątki w ręce, bądź to przejąć ♦D królem, a impas przeciwko ♦10 zrobić w drugiej rundzie koloru. Alternatywnie można by było zagrać ♦D wkoło, a po ewentualnym przepuszczeniu jej przez W, kontynuować karami. Po dojściu na ♦A lewy obrońca wyszedłby ♠K, którego S musiałby przebić  w ręce. S istotnie tak by postąpił, tyle że  następnie musiałby zagrać ♦W. W zapewne pozbyłby się swego ostatniego trefla, a wówczas i ze stołu zostałaby usunięta karta tego koloru (broń Boże, nie ostatni pik!). Rozgrywający kontynuowałby dobrymi karami, a gdy obrońca W któreś z nich by przebił, nadbiłby w dziadku ♥9, ściągnął ♥D, wrócił do ręki przebitką pika, zgrał ♥K i wykorzystał pozostałe kara.

W protokole rozdania spotkamy przede wszystkim wpisy w wysokości 450 dla NS oraz wpadkowe 50 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 6♥(NS), 12 lew; 980dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 11 (NS);

♥ – 12 (NS);

♠ – 7(WE);

BA – 7 (NS).