Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 8 6 5 ♥ 6 4 2 ♦ Q 10 8 7 ♣ A 8
♠ K Q 4 ♥ 8 5 ♦ K 4 2 ♣ K Q 7 5 2		♠ 3 ♥ K Q J 10 9 7 3 ♦ J 9 3 ♣ J 10
	♠ A J 9 7 2 ♥ A ♦ A 6 5 ♣ 9 6 4 3

¹klasyczny culbertsonowski blok na bez trzech (ręka zawiera siedem przegrywających), dla zapierających bardziej śmiało/nowocześnie karta ta będzie jednak na takie działanie za silna (!)

²jest fit, i to czterokartowy, ale też tylko 6 PC oraz układ zrównoważony, ponadto wejście partnera mogło być mniej lub bardziej wymuszone – w oparciu o tzw. bilans statystyczny; natomiast karta N nie zawiera niczego więcej ponad to, co S mógł na tej podstawie oczekiwać

albo:

¹przecież założenia są dla strony WE korzystne!

²patrz niżej

Wprawdzie partner jest po pasie, nadal jednak na linii NS może wychodzić prawidłowa końcówka, na ogół w piki, S powinien przeto podjąć jakieś działanie. Zgłoszenie 4♠ byłoby jednak działaniem zbyt jednokierunkowym, partner wcale bowiem nie musi fitować pików, zaś S może też grać w oba kolory młodsze (gdy N ma w którymś nich longera). Dużo bardziej racjonalnym działaniem jest więc kontra – z nadzieją, iż partner albo będzie miał po niej oczywistą decyzję (pas, 4♠, 4BA, 5♣/♦), albo – gdy nie będzie to dlań jednoznaczne – podejmie tę właściwą. W tym wypadku doprowadzi to jednak najczęściej do kontraktu 4♠ i oddania zapisu przeciwnikom. N przecież  i ma cztery piki, i może liczyć na pełne wyłączenie w kierach (przy bardzo prawdopodobnej krótkości tego koloru w ręce partnera). Tym bardziej że NS są w założeniach niekorzystnych, jeśli przeto wychodzi im końcówka w piki, to przeciwnicy wpadną na swoje 4♥ z kontrą opłacalnie. Teraz jednak W ma ♠K D x za asem, więc N będzie musiał leżeć na 4♠ bez jednej (z rozwiązaniem kar nie powinien mieć problemów). Ale wystarczałyby, aby pikowy singleton E był figurą, a 4♠ prawie zawsze udałoby się już zrealizować. Cóż, jednym z podstawowych celów otwarć zaporowych jest właśnie stworzenie sytuacji, w której przeciwnicy wyjdą poza swój licytacyjny pułap bezpieczeństwa…

W protokole rozdania spotkamy więc minimaksowe 140 dla NS oraz wpadkowe 50 po stronie przeciwnej; zapisy 300 dla NS – za 4♥(WE) z kontrą bez dwóch – trafią się w nim dużo, dużo rzadziej.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ –  6 (NS,WE!);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 8 (WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (WE).