Analizy przygotował
Włodzimierz Starkowski

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K 3 ♥ 9 6 ♦ 8 6 3 2 ♣ A Q 7 5 4
♠ A Q 9 4 ♥ A K 10 4 2 ♦ K 7 ♣ J 9		♠ 8 5 2 ♥ Q 3 ♦ J 10 4 ♣ K 8 6 3 2
	♠ J 10 7 6 ♥ J 8 7 5 ♦ A Q 9 5 ♣ 10

 Po trzech pasach W rezygnuje z pomysłu rozpoczęcia licytacji silnym treflem i otwiera 1♥.

 W tak dużym turnieju znajdzie się oczywiście kilku (kilkunastu, kilkudziesięciu…) graczy N, którzy wejdą teraz 2♣. Jak widzimy będzie to bardzo kiepski pomysł – dwa pasy, kontra i trzy pasy…

 Większość zawodników N jednak spasuje i do głosu dojdzie E. Ma on do wyboru dwie opcje:1BA lub PAS. O ile ta druga odzywka w systemach typu „Strefa” raczej nie wchodzi w rachubę, to we Wspólnym Języku jest dość rozsądną alternatywą. Milczenie przeciwników wyraźnie wskazuje na to, że partner ma siłę 16-17 PC. W związku z tym odpowiedź 1BA może doprowadzić do tego, że W skoczy w nadprzestrzeń i zapis zmieni linię.

 Po rebidzie 1BA gracze W podzielą się na trzy grupy: jedni powiedzą od razu 3BA, drudzy zainwitują mówiąc 2BA, a ostatni opiszą rękę i zgłoszą 2♠. Każda z tych odzywek będzie kontraktem ostatecznym, a reszta to już sprawa rozgrywającego.

 Widząc wszystkie karty można na EW zrealizować nawet końcówkę bezatutową. W praktyce kontrakty te będą jednak przegrywane, a częściówka, nawet wygrane bez nadróbki 1♥ za 80, to przecież zapis dla EW. Nie gramy w meczu, ale na maksy i interesują nas przede wszystkim zapisy na naszą linię. Nawet te najmniejsze…