Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ J 7 ♥ A 8 ♦ 7 4 3 ♣ A Q 9 7 5 2
♠ 10 8 5 4 2 ♥ 7 5 ♦ A K J 10 5 ♣ 8		♠ A 6 ♥ K Q 10 2 ♦ 8 6 2 ♣ K J 10 4
	♠ K Q 9 3 ♥ J 9 6 4 3 ♦ Q 9 ♣ 6 3

 E otwiera 1♣, W odpowiada 1♠, a N pasuje lub licytuje 2♣. W tym momencie dochodzi do paradoksalnej sytuacji, bo e-N-a po prostu nie można skontrować. Kiedyś byłoby to bardzo proste i EW zapisaliby sobie łatwe 500. W dobie kontry negatywnej, kontry-fit i innych tego typu gadżetów, skontrowanie przeciwnika na tak niskim szczeblu możliwe jest tylko przy współudziale partnera. W jednak kooperować nie będzie.

 Wejście gracza N 2♣ sprawi jednak, że para EW uzyska lepszy wynik. Popatrzmy:

1. N pasuje po 1♠ W.

 Osiem lew – 110 dla EW.

2. N melduje się w licytacji.

 Dziesięć lew i 130 dla pary EW. Dobre i to w tych ciężkich czasach. Poza tym jest jeszcze szansa na to, że gracz S poczuje się lekko niedolicytowany i na pozycji wygasającej zgłosi 2♥. Wtedy NS już się nie uratują bo E będzie kontrował wszystko.