Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ AQ76 ♥ KQ74 ♦ A43 ♣ T8
♠ KJ98 ♥ 62 ♦ 872 ♣ KQ63		♠ 532 ♥ J98 ♦ K6 ♣ J9752
	♠ T4 ♥ AT53 ♦ QJT95 ♣ A4

¹ obie starsze czwórki, minimum otwarcia; N ma bardzo ładne punkty/figury, ale – przynajmniej formalnie – to tylko 15 PC

² transfer na kiery (S ocenia, iż lepiej ustawić firmowy kontrakt z ręki partnera)

³ po wskazaniu przez partnera minimum otwarcia o prawidłowym szlemiku nie ma mowy

Minimalna honorowo ręka otwierającego dająca prawidłowego szlemika to: ♠ A x x x ♥ K D x x ♦ A K X ♣ x x czyli (wybrane) 16 PC, z którymi gracz N bez wątpienia zasygnalizowałby maksimum otwarcia.

Oczywista dograna w kiery, na ośmiu – rozłożonych 4–4 – atutach, taki kontrakt powinien zatem zapowiedzieć w zasadzie każdy duet linii NS. Jeżeli przeciwko tej grze obrońca E wyjdzie na przykład w pika, rozgrywający zdoła uciec z przegrywającym treflem: zaatutuje, zaimpasuje ♦K, a potem na kara dziadka pozbędzie się z ręki blotki treflowej. Do ograniczenia rozgrywającego do lew 11 doprowadzi jedynie wist treflowy – i ten rzeczywiście może paść, szczególnie tam, gdzie N ujawni w licytacji posiadanie obu starszych czwórek. Zresztą – także jeśli chodzi o kwestię bezpieczeństwa – to pierwsze wyjście spod waleta, zazwyczaj określane jako niebezpieczne, jest tym mniej niebezpieczne (czyli bardziej bezpiecznej), im dłuższy jest kolor, z którego ma zostać oddany taki atak. Sądzę zatem, optymalny wist treflowy zostanie tu oddany na bardzo wielu stołach. Tym bardziej że na niektórych z nich końcówka w kiery może być rozgrywana z ręki e-S-a, a wówczas W wyjdzie najprawdopodobniej ♣K. W protokole rozdania spotkamy zatem przede wszystkim te dwa wpisy – minimaksowe 450 oraz 480 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 11 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 8 (NS).