Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ T643 ♥ J63 ♦ T8 ♣ KT52
♠ 985 ♥ AK74 ♦ J643 ♣ J4		♠ K2 ♥ T82 ♦ KQ9752 ♣ 93
	♠ AQJ7 ♥ Q95 ♦ A ♣ AQ876

Nasz System:

¹ rewers z przeskokiem: 5⁺♣–4♠, 19–21(22^–) PC

² cztery piki oraz czwarty ♣K, w podstawowym kolorze partnera – to na pewno pozwala e-N-owi na zapowiedzenie dogranej

Wspólny Język:

¹ 4⁺–6 PC, 4⁺♠ (rebid 1♠ mógł wprawdzie paść z tylko trzema kartami w tym kolorze, będzie to jednak przypadek rzadki, dużo rzadszy niż trójkowy rebid 1♥)

² naturalne, forsing (do wysokości 3♠), próba końcówkowa na wartości treflowe, alternatywą jest rzecz jasna po prostu bezpośrednie wrzucenie 4♠

³ tylko 4 PC, ale znakomite uzupełnienie w treflach

Tym razem po stronie NS jest tylko 23 PC i uzgodnione, rozłożone 4–4 piki, ale i tak większość par tej linii, rywalizująca w grudniowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012, powinna w rozdaniu tym osiągnąć dograną. Przeciwko ostatecznym 4♠(S) obrońca W zaatakuje ♥A, a następnie ściągnie też ♥K i albo zagra trzeci raz w ten kolor, albo wyjdzie w kara. Rozgrywający wyrzuci z ręki ♥D, potem więc w trzeciej rundzie tego koloru utrzyma się waletem na stole i wyjdzie stamtąd blotką pik, aby zaimpasować króla. A następnie dostanie się dziadka ♣K i impas atutowy powtórzy. Manewr ten uda się, przeto S łatwo skompletuje jedenaście wziątek. Standardowym wpisem w protokołach tego rozdania winno zatem być 650 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5♠(NS), 11 lew; 650dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 11 (NS);

BA – 10 (NS).