Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ AQ9 ♥ J986 ♦ QJT8 ♣ 64
♠ JT732 ♥ 2 ♦ K642 ♣ JT2		♠ 864 ♥ 5 ♦ A3 ♣ AKQ9875
	♠ K5 ♥ AKQT743 ♦ 975 ♣ 3

¹ drury: 10⁺ PC z fitem kierowym

Tak się to potoczy na bardzo wielu stołach grudniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012; kontrakt 4♥(S) będzie zatem grą absolutnie standardową. Przeciwko niej obrońca W zaatakuje oczywiście ♣W – i losy rozdania znajdą się w rękach jego partnera. Otóż powinien on bezwzględnie przejąć ♣W – może nawet ♣A – i zagrać ♦A (!). Jeśli W zachęci, tu: dokładając najczytelniejszą z czytelnych ♦2, E powtórzy karem – do króla w ręce partnera i trzecią rundę tego koloru przebije. W ten sposób końcówka przeciwników zostanie położona bez jednej, za 50. Jeśli zaś obrońcy przebitki karowej nie zmontują, S łatwo już zrobi swoje i zapisze po własnej stronie protokołu cenne 420 punktów.

Oczywiście, gdy W kara zdemarkuje, E po prostu spróbuje ściągnąć drugą lewę treflową. A gdyby to się udało, zagra w ten kolor po raz trzeci – aby, daj Boże!, wypromować partnerowi wziątkę atutową: na singlowego ♥K, ♥D x albo ♥W x x.

Skuteczna obrona jest w tym rozdaniu manewrem książkowym, szkoleniowym, sądzę zatem, iż bardzo wiele duetów linii WE sprosta tej nietrudnej próbie i kierową końcówkę przeciwników położy. Podstawowym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania winno zatem być 50 punktów dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 4 (NS).