Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ KT4 ♥ K64 ♦ A952 ♣ 985
♠ AJ86 ♥ AQ5 ♦ K8 ♣ T743		♠ Q2 ♥ T9873 ♦ J63 ♣ K62
	♠ 9753 ♥ J2 ♦ QT74 ♣ AQJ

¹ weterani Polskiego Trefla zalecają, aby w takiej sekwencji – z układem 3♥–4♠ – dawać rebid 1♥, istnieje wówczas wielka szansa na znalezienie bezpiecznego kontraktu

albo:

¹ weterani Polskiego Trefla zalecają, aby w takiej sekwencji – z układem 3♥–4♠ – dawać rebid 1♥, istnieje wówczas wielka szansa na znalezienie bezpiecznego kontraktu

² ryzykowna, przede wszystkim ze względu na założenia, ale z uwagi na tzw. bilans stołu jak najbardziej dopuszczalna

Jeśli bowiem gracze NS odpuszczą to rozdanie, to gracz W wpadnie na swoje 2♥ jedynie bez jednej, za marne 50 punktów. Odda bowiem trzy trefle, kiera oraz karo, chyba że po wczesnym zagraniu przez e-S-a blotką tego ostatniego koloru nie trafi stworzonej mu palcówki.

Tymczasem strona NS ma do wygrania zarówno 3♦ (do oddania kier, dwa piki oraz karo), jak i 2♠ – na siedmiu atutach. Rozgrywka tego ostatniego kontraktu będzie jednak delikatna – rozgrywający będzie musiał szybko wyrobić sobie kara, a potem kolorem tym skrócić rękę W, posiadacza czterech atutów. Odda wówczas trzy piki, kiera oraz karo, zatem także tę swoją niewysoką częściówkę, na słabiutkich atutach, zrealizuje.

Jak wspomniałem, wywoławcze skontrowanie przez e-S-a 2♥ jest posunięciem w aktualnych założeniach ryzykownym, niemniej jednak – w turnieju na maksy – jak najbardziej dopuszczalnym. Namawia do tego zarówno tzw. bilans stołu, jak i przekonanie, że niezależnie od tego, czy przeciwnicy te swoje 2♥ zrealizują, czy wpadną bez jednej (czy nawet bez dwóch), to strona NS nie będzie miała z tego rozdania slaba notę.

Minimaks teoretyczny: 2♠(NS), 8 lew albo 3♦(NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS, WE!);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).