Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ A875 ♥ JT986 ♦ K8 ♣ 83
♠ QT6 ♥ 5 ♦ QT7 ♣ AQJ954		♠ KJ43 ♥ K43 ♦ 9643 ♣ T7
	♠ 92 ♥ AQ72 ♦ AJ52 ♣ K62

¹ kontra negatywna

² w meczu można by rozważyć z tą kartą inwit (na linii NS znajduje się bowiem prawie na pewno dziewięć kierów), w turnieju na maksy wskazane jest jednak zachowanie chwalebnego umiaru

Na zdecydowanej większości stołów grudniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 w rozdaniu tym zawodnicy S (czasem może N) grać będą w kiery, na ogół na szczeblu dwóch. Nieliczne tylko duety dopadną do końcówki w ten kolor.

Oczywiście, będzie tu można wziąć dziesięć lew, przynajmniej wówczas, gdy w kiery grać będzie zawodnik S. (Kierowa gra e-N-a zostanie ograniczona do lew dziewięciu po wskazanym licytacją ataku treflowym – i trzykrotnym zagraniu przez broniących w ten kolor, umożliwi do graczowi E nadbicie ostatniej z tych lew królem atu; ponadto obrońcy wezmą jeszcze pika). Tym bardziej że gracz W nie będzie dysponował komfortowym pierwszym wistem, z powodzeniem może zatem wyjść wówczas w karo (swoją negatywną kontrą dziadek zasugeruje też posiadanie pików). Powiedzmy jednak, że W zdecyduje się zawistować w singlową ♥5 (niedobry to wist, nie wiem nawet, czy w tym wypadku chociaż najmniej zły). Aby zrobić dziesięć lew, rozgrywający musi szybko trzy razy zaatutować, impasując przy tym obrońcy E ♥K; gdyby bowiem w zamian oddał na przykład pika, E czym prędzej zagrałby w trefle. Następnie gracz S powinien oddać pika, powiedzmy, że lewę te weźmie E i wyjdzie ♣10, po czym broniący zagrają trzy razy w ten kolor. Nie będzie to jednak dla nich posunięcie korzystne, do trzeciego trefla E będzie bowiem musiał wyrzucić albo pika, albo karo, rozgrywający przebije więc – w ręce albo w dziadku – trzecią rundę odpowiedniego koloru i wyrobi sobie w nim fortę w przeciwnej ręce (swoją dziesiątą wziątkę). Ale gdyby nawet W nie zagrał trzeci raz w trefle, aby nie przymuszać partnera, to będzie musiał wyjść w pika. S pobije wówczas tę lewę na stole ♠A, będzie też miał duże szanse na to, aby zorientować się, iż E oprócz ujawnionego już ♥K posiada też ♠K, i to z waletem. Postawi wówczas dosyć pewną hipotezę, iż ♦D prawie na pewno znajduje się u W, zagra zatem ♦K, ♦A, i przebije w dziadku trzecią rundę tego koloru. Od W spadnie wówczas pierwotnie trzecia ♦D, przeto obecny w ręce rozgrywającego ♦W stanie się jego dziesiątą wziątką. Tak – aby wziąć w kiery lew dziesięć, nie wolno impasować ♦D, tylko trzeba zagrać na to, że spadnie ona od W (co najwyżej trzecia).

Rozgrywka nie jest jednak nadmiernie problemowa, można zatem postawić prognozę, iż najczęstszym wpisem w protokole tego rozdania będzie 170 dla NS. Od czasu do czasu, choć raczej nieczęsto, pojawi się w nim też znacznie efektowniejsze 420 dla NS – za zrealizowaną przez zawodnika S licytowaną końcówkę w kiery.

Minimaks teoretyczny: 4♥(S!), 10 lew ; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 10 (S!);

♠ – 7 (NS);

BA – 8 (S!).