Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ J74 ♥ KJ76 ♦ A ♣ JT753
♠ K653 ♥ AQT4 ♦ QJ9 ♣ K2		♠ A82 ♥ 953 ♦ K7642 ♣ 94
	♠ QT9 ♥ 82 ♦ T853 ♣ AQ86

Standardowy kontrakt, standardowy będzie też pierwszy wist blotką treflową. S pobije pierwszą lewę ♣A i powtórzy treflem, rozgrywający utrzyma się więc w ręce królem tego koloru. Trzeba będzie grać przez karo, więc W wyjdzie teraz z ręki damą tego koloru. N zabije ją singlowym ♦A, po czym broniący ściągną trefle, a w międzyczasie S wyjdzie w kiera i jego partner zabije wstawiony z ręki W honor figurą o oczko wyższą. Wprawdzie NS będą mieli tylko sześć lew: cztery treflowe, karową i kierową, ale też rozgrywający ze względu na zły podział kar będzie dysponował tylko sześcioma wziątkami: treflową, kierową, dwiema pikowymi i dwiema karowymi. Nie uda mu się też drugi impas w kierach, nie ustawi zatem żadnego przymusu. Wpadnie zatem bez jednej, za 50.

Jeżeli karowa blotka w ręce W byłaby niższa niż dziewiątka, mógłby on jak najbardziej rozpocząć ten kolor właśnie tą kartą (blotką) z ręki, aby zaasekurować się przed singlowym asem w ręce N. Przy podziale kar 3–2 nie miałoby to zasadniczo znaczenia, jako że W posiada niewytrącalne dojście do stołu (♠A, przy ♠K w ręce). Natomiast przy singlowym ♦A u N – tak jak ma to miejsce w rzeczywistości – ze wszech miar prawidłowe zagranie blotką z ręki (w pierwszej rundzie koloru) pozwoliłoby rozgrywającemu na wzięcie czterech lew karowych. Natomiast alternatywne wyjście ♦D ograniczyłoby go do jedynie dwóch wziątek karowych. Dwie lewy różnicy!

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że konfiguracja: singlowy ♦A w ręce N – jest neutralizowana przez symetryczną – tę z singlowym ♦A u e-S-a. Nie jest to jednak do końca prawda. Rzeczywiście, w tym drugim przypadku (singlowy ♦A u e-S-a) po wyjściu z ręki W blotką – do króla na stole – S pobije go asem i rozgrywający zostanie ograniczony do jedynie dwóch wziątek karowych; aby zatem wygrać kontrakt 1BA, będzie musiał udanie zaimpasować ♥K. Także jednak po rozpoczęciu kar z ręki damą W będzie miał tylko dwie szybkie wziątki w tyk kolorze; wyrobienie trzeciej będzie zaś wymagało oddania przeciwnikom dodatkowej (drugiej) lewy w karach. Po ♦A S na pewno wyjdzie jednak w kiera (przedtem obrońcy mogą odebrać trefla, a nawet dwa); także więc w tym wypadku koniecznym warunkiem realizacji kontraktu będzie udany impas przeciwko ♥K. Zagrywając zatem w tym rozdaniu w pierwszej rundzie kar blotką z ręki, zyskuje się dwie lewy przy singlowym asie u e-N-a, na dobrą sprawę (tj. po prawidłowej obronie ze strony przeciwników) niczego się natomiast nie traci przy singlowym asie u e-S-a.

Sprawę komplikuje jednak fakt, iż W ma w ręce ♦9, to każe nam bowiem rozważyć też dwie inne konfiguracje rozkładu kar 4–1, a mianowicie singlową ♦10 w jednej (N albo S) ręce, a tym samym – ♦A 8 x x w drugiej.

I tak – jeżeli to S ma singlową ♦10, to po zagraniu w pierwszej rundzie koloru ♦D z ręki, rozgrywający weźmie cztery wziątki karowe. N, posiadający ♦A 8 x x, będzie bowiem mógł przepuścić tak ♦D, ♦W, jak i ♦9, tyle tylko, że wówczas rozgrywający przejmie tę ostatnią kartę ♦K nas stole i karem stamtąd powtórzy. Natomiast po rozpoczęciu kar dziewiątką – do króla na stole, W weźmie tylko dwie lewy karowe. Dwie lewy straty!

Rozważmy teraz przypadek singlowej ♦10 u N. Otóż po zagraniu przez rozgrywającego ♦D z ręki, S przepuści ten kolor trzy razy, przez co ograniczy przeciwnika do trzech wziątek karowych. Natomiast zagraniu przez W ♦9 – do ♦K, S pobije króla asem i rozgrywający weźmie tylko dwie lewy karowe. Jedna lewa straty!

Zatem rozpoczęcie pierwszej lewy karowej dziewiątką z ręki to (w porównaniu z wyjściem damą) dwie lewy zysku przy singlowym ♦A u N, ale też łącznie trzy lewy straty przy układzie z singlową ♦10 – u S albo u N. Statystycznie wyjście ♦9 jest zatem nieopłacalne, jako że łącznie – biorąc pod uwagę jedynie trzy konfiguracje istotne – co ważne: tak samo prawdopodobne – stracimy na nim jedną wziątkę. Wyrażone wyżej uwagi na temat konfiguracyj z singlową ♦10 dotyczą również rzecz jasna sytuacji, gdy W ma nie ♦D W x, lecz ♦D W 9. Ponadto, już tylko dwie lewy karowe wystarczyłyby zazwyczaj do zrealizowania kontraktu 1BA (WE), gdyż w 75% przypadków udałby się przynajmniej jeden z dwóch impasów kierowych.

W tym wypadku analizowane wyżej rozwiązanie kar (♦9 z ręki w pierwszej rundzie koloru) pozwoliłoby jednak na zrealizowanie kontraktu 1BA z nadróbką, podczas gdy zagranie teoretycznie prawidłowe (♦D z ręki) spowoduje wpadkę bez jednej. Dwie lewy różnicy! Nikt nigdy nie mówił, iż brydż jest grą bezwzględnie sprawiedliwą.

Najczęstszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania winno zatem być 50 dla WE. I tak taniocha, jako że tej ostatniej stronie bezproblemowo wychodzą 3♣ za 110 punktów.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE) z kontrą, 8 lew;100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 7 (WE).