Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ AJ4 ♥ KT932 ♦ 875 ♣ T9
♠ KT853 ♥ 7 ♦ KJT ♣ J752		♠ 97 ♥ QJ864 ♦ A32 ♣ Q64
	♠ Q62 ♥ A5 ♦ Q964 ♣ AK83

¹ transfer na kiery

To standardowa sekwencja, będzie ona zatem miała miejsce na zdecydowanej większości stołów. Przeciwko ostatecznym 2BA(S) W wyjdzie swoim czwartym najlepszym pikiem, rozgrywający doda zatem ze stołu blotkę i weźmie pierwszą lewę ♠D w ręce. Jeśli następnie rozgrywający zagra przez kiery – na dziewięć lew (chcąc zdobyć cztery wziątki kierowe, co udałoby się przy podziale tego koloru 3–3 oraz 4–2 z drugą figurą w ręce dowolnego z broniących; szansa na to wynosi około 65%), to ze względu na aktualny podział tego koloru 5–1 obrońcy będą już w stanie go położyć. Powiedzmy bowiem, że w lewie drugiej S ściągnie ♥A i będzie kontynuował z ręki ♥5. Obrońca W powinien wówczas zrzucić pika (!). Gracz S zabije tę lewę ♥K na stole i – powiedzmy – zagra w karo. Wziątkę tę zdobędzie na ♦10 gracz W – i wyjdzie w blotkę treflową. Następne karo weźmie asem E – ściągnie ♥D i powtórzy treflem. Są tez inne warianty gry, gdy jednak S zagra przez kiery, to staranna obrona zawsze już pozwoli położyć jego kontrakt 2BA bez jednej.

Najpewniejszą drogą do zrealizowania gry jest zagranie na dwa impasy w treflach – przeciwko damie i waletowi. Najwygodniej będzie, gdy po wzięciu pierwszej lewy ♠D w ręce rozgrywający po prostu powtórzy pikiem – do waleta w dziadku, wyjdzie stamtąd ♣10 i puści ją wkoło. W weźmie tę lewę ♣W i niewątpliwie zagra trzeci raz w piki. Gracz S utrzyma się wówczas ♠A nas stole, puści wkoło ♣9, przejdzie do ręki ♥A, wykorzysta ♣A K i weźmie jeszcze lewę na ♥K. Trzy piki, trzy trefle i dwa kiery – złożą się na wymagane osiem wziątek.

Do sukcesu doprowadzi też rozgrywającego gra przez kara, zawsze bowiem wyrobi sobie w tym kolorze fortę. Weźmie wtedy trzy piki, dwa trefle, karo oraz dwa kiery. A odda trzy kara i dwa piki. Jak już jednak powiedziałem – dużo pewniejsza jest jednak gra przez kiery.

W protokole rozdania pojawią się zatem przede wszystkim zapisy 120 dla NS oraz 100 dla WE, te ostatnie za 2BA(S) bez jednej – po tragicznej pogoni za nadróbką, czyli rozgrywce przez kiery. Pod dodatkowym wszakże warunkiem, że przeciwnicy wykorzystają wówczas stworzoną im szansę. Powtarzam – do drugiego kiera W musiałby zrzucić pika, potem zaś broniący powinni wyrobić sobie wziątkę treflową. Wzięliby wtedy trzy kara, trefla oraz dwa kiery. I jeszcze jedno – druga lewa strony WE w tym ostatnim kolorze nie mogłaby zostać odebrana zbyt szybko, tzn. zanim obrońcy nie wyrobiliby sobie trefla. Inaczej rozgrywający dostałby dodatkową wziątkę w kierach – na dziesiątkę w dziadku, i to on wygrałby swoje. W takich okolicznościach S wziąłby bowiem trzy piki, trzy kiery oraz dwa trefle.

Minimaks teoretyczny: 2BA(S!), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7 (WE!);

BA – 8 (S!).