Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ AK952 ♥ KQ7 ♦ 543 ♣ 64
♠ J864 ♥ A632 ♦ ♣ AQJ75		♠ QT3 ♥ J54 ♦ J7 ♣ KT982
	♠ 7 ♥ T98 ♦ AKQT9862 ♣ 3

¹ także we Wspólnym Języku z takim układem należy zacząć od 1♣, aby mieć szansę na uzgodnienie każdego z kolorów starszych – po alternatywnych precisionowskich 2♣ albo kiery, albo piki bowiem zginęłyby

² swoją odpowiedzią 1BA E ułatwił e-S-owi licytację, kontra to dobry wstęp do opisu tej ręki

³ karta wybitnie niebezatutowa, otwierający schodzi zatem na swój najdłuższy kolor

⁴ naturalne, mocny inwit

⁵ nie tyle nawet ze względu na fit karowy (partner ma samodzielny kolor), co na fakt posiadania ładnych, górnych wartości (asa z królem i mariasza), które na pewno przydadzą się do wysokiej gry w kolor

Oczywiście możliwe są też inne warianty licytacji, wiele par NS na pewno poradzi sobie jednak z tym problemem i zapowie dograną w kara. Na ogół przeciwnicy zalicytują i uzgodnią sobie trefle, co na pewno wybije e-S-owi z głowy ewentualny strzał na 3BA. Proponowana sekwencja pozwoliła graczowi N dokonać oceny posiadanej karty – pozytywnej w świetle wysokiej gry w kolor.N ma bowiem ♠A K oraz ♥K D – a więc górne wartości, dużo wówczas bardziej przydatne aniżeli ewentualne damy i walety. Mariasz kierowy to również dużo lepszy walor niż – formalnie miltonowo mu równoważne – dwa pojedyncze honory: król w jednym, a dama w innym kolorze.

W musi ściągnąć na pierwszym wiście trefla, inaczej lewa ta jego stronie przepadnie. Rozgrywający wyrzuci bowiem na ♠K singletona treflowego z ręki, po pierwszoręcznym otwarciu W także nie będzie też miał żadnych problemów z trafnym rozwiązaniem kierów.

W protokole rozdania można się zatem spodziewać wielu zapisów w wysokości 600 punktów dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 5♦(NS), 11 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 11 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 7 (NS).