Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ 9 ♥ A53 ♦ T862 ♣ JT754
♠ KJT64 ♥ Q84 ♦ A3 ♣ 863		♠ Q753 ♥ ♦ KQ9754 ♣ K92
	♠ A82 ♥ KJT9762 ♦ J ♣ AQ

¹ wprawdzie tylko 10 PC, ale ofensywny układ 6430, kiedyś – w ramach tzw. punktów Gorena – za sam renons doliczało się trzy PG

² partner jest po pasie, więc o poprawnym szlemiku nie ma raczej mowy

³ taka kontra mówi o paru punktach, a nie o lewach kierowych

⁴ w związku z tym z tak dużym układem i renonsem w kolorze przeciwnika otwierający zapowiada 4♠

⁵ atakująco-obronna, S informuje partnera, iż jego uprzednie 4♥ nie zostały zgłoszone z niczym

⁶ z trzykartowym fitem kierowym N mówi 5♥

⁷ partner ma cztery piki i wybitną krótkość w kierach, pewnie renons – z pięcioma pikami oraz drugim asem w kolorze otwierającego W zapowiada zatem w ataku 5♠

⁸ z całokształtu licytacji S powinien się zorientować, że 5♠ będzie na styku, nie powinien więc raczej gry tej kontrować

Interesująca batalia kiery przeciwko pikom, którą na ogół wygra starszy z tych kolorów. Wprawdzie 5♠ jest możliwe do zrealizowania, zaś 6♥ strony NS kładzie się tylko bez jednej, żaden z graczy tej ostatniej raczej już tego obronnego szlemika nie zapowie. Ze swoimi walorami, szczególnie ♣A D, zawodnik S postawi bowiem na ogół na szansę, iż 5♠ przeciwników da się położyć, niektórzy nawet grę tę skontrują.

Przeciwko 5♠(E) S wyjdzie najprawdopodobniej singlowym ♦W – z nadzieją, iż po dostaniu się do ręki na asa atu uda mu się dopuścić partnera kierem i zainkasować karową przebitkę. Rozgrywający weźmie wtedy pierwszą lewę ♦A na stole i wyjdzie stamtąd ♠W. S przepuści, kontynuację ♠10 pobije jednak ♠A i wyjdzie kierem, powiedzmy ♥10 albo nawet ♥9, aby partner na pewno przejął ją ♥A. Tak też się stanie, tylko że rozgrywający przebije tę lewę w ręce. Następnie ♠D będzie musiała zostać poprawiona ♠K w dziadku, potem zaś tamtejsza ♦3 – przejęta ♦9 w ręce E (!). Będzie to konieczne, aby możliwe było wykorzystanie wszystkich wziątek karowych, a tym samym zrealizowanie kontraktu. Ostatnia lewa padnie łupem ♣A w ręce e-S-a. Po pierwszym wiście ♦W, znamionującym singletona, rozgrywający nie powinien mieć problemu ze znalezieniem zwycięskiej linii postępowania. Nieco trudniej byłoby po ataku kierem, powiedzmy waletem. E przebiłby w ręce i zagrałby w atu. S wziąłby drugą rundę pików asem i – powiedzmy – powtórzyłby kierem. Rozgrywający przebiłby w ręce jej ostatnim atutem, przeszedł na stół ♦A, ściągnął ♠K, zrzucając z ręki trefla, po czym nadal konieczne byłoby – w tym wariancie gry nieco mniej oczywiste – zaimpasowanie kar dziewiątką w ręce. Z tą jeszcze dodatkową różnicą, iż teraz stanowiłoby to nie tylko o zrealizowaniu gry, ale i nadróbce; oczywiście pod warunkiem, iż po dostaniu się do ręki na asa atu S nie ściągnąłby ♣A.

W protokole rozdania możemy się więc spodziewać licznych wpisów w wysokości 450 i 480 dla WE, a także 650 i 850 dla tej strony. Trafią się w nim też jednak bez wątpienia tylko 100 dla WE – za obronne 6♥(NS) z kontrą bez jednej oraz – najrzadziej – 450, 650 i wyższe dla strony NS, za zrealizowane wysokie gry kierowe, także z kontrą.

Minimaks teoretyczny: 6♥(NS) z kontrą, 11 lew; 100dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 11 (NS);

♠ – 11(E!);

BA – 7 (NS).