Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ AK5 ♥ J98432 ♦ 8 ♣ KJT
♠ QJ87 ♥ AT5 ♦ AJT5 ♣ Q4		♠ 96 ♥ KQ6 ♦ K9432 ♣ A53
	♠ T432 ♥ 7 ♦ Q76 ♣ 98762

¹ tylko dwa piki, zatem trzeba pasować

² na pozycji reopen 11–14(15) PC, alternatywą jest kontra, W ma jednak odpowiednie honory do zajęcia bez atu

³ inwit

Jak widać, dużo lepiej jest grać 3BA z ręki W, od drugiej ♣D. Wprawdzie i E mógłby sobie poradzić, ale jego partnerowi będzie wyraźnie łatwiej, ponadto będzie on miał szansę na zrobienie nadróbki.

Przeciwko 3BA(W) N zawistuje kierem, nie ma bowiem specjalnego wyboru. Rozgrywający powinien szybko i sprawnie skonstatować, iż prawie wszystkie brakujące stronie WE miltony znajdują się w ręce otwierającego. Najczęściej także ♦D, przeto po zabiciu pierwszej lewy ♥K na stole rozgrywający weźmie się zapewne za kara. W zasadzie nie jest to ani trochę pilne, z powodzeniem można by też rozpocząć od zagrania ze stołu ♠9 i puszczenia jej wkoło (N musi posiadać ♠A K), w tym wypadku po utrzymaniu się ♠K N na pewno powtórzyłby kierem, więc rozgrywający poznałby rozkład tego koloru. I być może w oparciu o ten fakt założyłby, iż S ma więcej kar niż jego partner – zatem w drugiej rundzie tego koloru celnie zaimpasowałby mu damę…

Ponieważ jednak, gdy kara dadzą pięć lew, będzie szansa na ustawienie e-N-a w pikowo-treflowym przymusie wpustkowym i dzięki temu zdobycie nadróbki, w zasadzie nic nie stoi też na przeszkodzie, aby zacząć od kar. Powiedzmy zatem, że po zabiciu pierwszej lewy ♥K na stole rozgrywający zagra karo do asa, a potem ♦W przejmie ♦K w dziadku (N zrzuci kiera). Teraz nie będzie wolno kontynuować karami, jako że niebezpieczny S podegrałby następnie trefle, rozgrywający wyjdzie zatem ze stołu ♠9 i puści ją wkoło. N weźmie tę lewę ♠K i zapewne powtórzy kierem (choć optymalne byłoby zagranie w trefle!, bezwarunkowo chroniące stronę NS przed zdobyciem przez przeciwnika nadróbki). W zabije tę lewę ♥D na stole i ponowi stamtąd pikiem – do ♠8 w ręce. N pobije ♠A i zagra po raz trzeci w kiery. Rozgrywający utrzyma się ♥A w ręce, ściągnie dobre ♠D W, zrzucając z dziadka blotki treflowe, po czym – dopiero teraz! – wyjdzie trzeci raz w kara – dziesiątką. Gracz S będzie już w tym momencie przeciwnikiem absolutnie bezpiecznym, przeto po zabiciu tej wziątki ♦D treflem dopuści przeciwnika do dobrego stołu: do ♦A i ♦9 x x. Kontrakt 3BA(W) zostanie więc zrealizowany z nadróbką.

Jak widać, choć najprostsza droga do zrealizowania kontraktu wiedzie przez wyimpasowanie e-S-owi ♦D x x (dla zdobycia nadróbki i w tym wypadku niezbędny będzie głęboki impas w pikach), to nawet po zagraniu kar z góry rozgrywający uratuje się, a po drobnym błędzie obrońcy N – polegającym na niezagraniu w trefle po dojściu do ręki pierwszą rundą pików – zrealizuje nawet swą grę z nadróbką.

W protokole rozdania możemy się więc spodziewać przede wszystkim minimaksowych wpisów 430 dla WE oraz 400 dla tej strony. Wpadki na 3BA – za 50 dla NS – raczej nie będą notowane, choć w tak dużym turnieju i takie zapisy od czasu do czasu się trafią…

Minimaks teoretyczny: 4BA(W!), 9 lew; 430dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 11 (W!);

♥ – 7 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 10 (W!).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec