Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 53 ♥ T63 ♦ A84 ♣ AK872
♠ KQ4 ♥ J8 ♦ QJ653 ♣ JT3		♠ JT876 ♥ Q75 ♦ KT9 ♣ Q5
	♠ A92 ♥ AK942 ♦ 72 ♣ 964

¹ inwit do końcówki z fitem kierowym (możliwe są tu też inne, bardziej precyzyjne, rozwiązania konwencyjne)

² honory piękne, ale tylko 11 PC oraz najgorszy z możliwych układ ręki otwierającego

W podobny sposób potoczy się licytacja na innych stołach, przeto najpopularniejszym kontraktem będą częściówkowe 3♥(S). W zasadzie są tu do oddania cztery lewy – po jednej w każdym z kolorów, ale gdy tylko W wyjdzie bezpiecznie ♣W (bądź w atu, to jednak zupełnie nieprawdopodobne), rozgrywający zdobędzie już cenną nadróbkę. Albo bowiem trefla przepuści, albo zabije pierwszą lewę ♣A na stole, ściągnie ♥A K i puści trefla wkoło. A potem karowe albo pikowe zagranie obrońcy E zabije asem i będzie kontynuował treflem. Ucieknie wówczas z karem (albo dwoma pikami) z ręki i skompletuje 10 wziątek.

Tylko pierwszy wist karowy otworzy drogę do zdobycia przez broniących czterech wziątek. Po pikowym natomiast – gdy rozgrywający go przepuści (♠K), obrońcy W nie będzie mógł kontynuować tym kolorem, tylko czym prędzej zmienić atak na karo.

W protokole rozdania spotkamy przede wszystkim zapisy 170 i minimaksowe 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 9 (NS);

♠ – 6 (NS,WE!);

BA – 8 (NS).