Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ T73 ♥ K3 ♦ AT97 ♣ A743
♠ K82 ♥ Q975 ♦ J864 ♣ T9		♠ A65 ♥ J86 ♦ Q532 ♣ KJ5
	♠ QJ94 ♥ AT42 ♦ K ♣ Q862

¹ trzy górne honory i wysokie blotki, stąd możliwość pierwszoręcznego otwarcia

² inwit, ze względu na układ ręki S na pewno dalece niedoskonały

albo:

¹ trzy górne honory i wysokie blotki, stąd możliwość pierwszoręcznego otwarcia

² PRO

³ minimum rebidu, brak trzech kierów

⁴ jeżeli system daje taką możliwość: inwit z czterema-pięcioma kierami i czterema pikami, a przy tym karta nieodpowiednia do zalicytowania 2BA

⁵ w takich okolicznościach N na partnerowe 2♠ spasuje

Niektóre pary grają jednak ustaleniem, iż takie 2♠ to forsujące wskazanie ręki w składzie 5-6♥–4♠, którą S chce opisać partnerowi (a nie pytać go zapowiedzią 2♣). W lepszej sytuacji będą zatem te duety NS, które w takiej sekwencji konwencję dwa checkbacki:

¹ trzy górne honory i wysokie blotki, stąd możliwość pierwszoręcznego otwarcia

² wszystkie ręce inwitowe albo signoff na karach

³ automatyczne

⁴ cztery piki, karta inwitowa

Powyższa konwencja pozwoli zagrać w kolor: 2♥ czy 2♠ na siedmiu atutach, a także 3♣ na dziewięciu (w ostatniej sekwencji, gdy N ma pięć trefli, powie 3♣, szczególnie gdy ma tylko dwa piki), gdy inwitowa ręka e-S-a jest nieodpowiednia do zalicytowania 2BA. Tak jest w przypadku tego rozdania: 3♠ są tu zupełnie bezproblemowe (do oddania trefl, dwa honory atutowe oraz jeszcze jeden pik, najczęściej w postaci treflowej przebitki), wychodzą też 4♣, kontrakt 2BA(NS) po starannej, acz nietrudnej obronie powinie natomiast zostać ograniczony do ośmiu lew. A to w turnieju na maksy będzie istotne. Przeciwko 2BA(N) E wyjdzie w karo, wprawdzie ma w tym kolorze jedynie lichą czwórkę, ale też nie dysponuje bardziej atrakcyjną alternatywą pierwszowistową. Rozgrywający utrzyma się wtedy ♦K na stole i zagra w piki (lub w trefle). I teraz obrońca E będzie już musiał otworzyć kiery, jego partner zaś – gdy to on utrzyma się ♠K – albo uczynić to samo, albo powtórzyć karem (wówczas E utrzyma się ♦D i będzie musiał zagrać w kiera).

W protokole rozdania znajdą się zatem rozmaite wpisy częściówkowe: minimaksowe 140, 130, 120 oraz 150 (za dziewięć lew w bez atu), wszystkie po stronie NS.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew, 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 8 (NS).