Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ AJ3 ♥ Q6 ♦ AJT85 ♣ 742
♠ Q874 ♥ KJ32 ♦ 63 ♣ AJ9		♠ K2 ♥ A ♦ KQ974 ♣ KQ865
	♠ T965 ♥ T98754 ♦ 2 ♣ T3

¹ nieco ryzykowny, jako że E ma aż 17 PC, z drugiej strony już z porządnymi 7–8 PC partner powinien wznowić na trzeciej ręce licytację, najczęściej kontrą

² istotnie, tu W ma wręcz nadwyżkową wznawiającą kontrę wywoławczą

³ może uda się to zagrać!

⁴ kontra propozycyjna

⁵ z singlem kierowym E nie może się na nią zgodzić, przesądza jednak dograną, zapowiadając kolor przeciwnika

⁶ rzecz jasna, teraz jest to przede wszystkim pytanie o zatrzymanie w kierach

W ten czy inny sposób ostatecznie powinno tu dojść do kontraktu 3BA(W). Po wysłuchaniu licytacji N zaatakuje przeciwko tej grze ♥D – rozgrywający utrzyma się zatem na stole, przejdzie do ręki ♣A i zagra karo do króla (bądź pika do króla). A po utrzymaniu się tym honorem wróci do ręki ♣W i – poruszając się w widne karty – ściągnie ♥K W (ze względów komunikacyjnych, będzie też wiedział, iż N ma krótkie kiery), zrzucając z dziadka blotki karowe, po czym wyjdzie stamtąd pikiem. N nie odniesie korzyści z ewentualnego wskoczenia asem (rozgrywający będzie jeszcze dysponował dostępem do ręki na ♣9), przeto najprawdopodobniej i tę lewę przepuści. Gracz W weźmie ją wtedy dziadkowym ♠K, po czym ściągnie trzy pozostałe wziątki treflowe, zachowując w ręce co najmniej dwa piki. W trzykartowej końcówce obrońca N będzie musiał wysinglować któregoś ze swoich asów, wówczas rozgrywający odejdzie w ten właśnie kolor i będzie musiał dostać 11. wziątkę w drugim z nich. W protokole rozdania będą zatem dominować minimaksowe wpisy 460 dla WE, rozgrywający mniej precyzyjni zapiszą sobie jednak tylko 430 punktów.

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 11 (WE).