Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K ♥ Q 9 8 6 5 ♦ 10 8 7 ♣ 9 7 5 2
♠ A 10 8 7 6 ♥ K J 3 ♦ Q 9 6 5 ♣ K		♠ J 5 3 ♥ 10 4 2 ♦ A J 3 ♣ A Q 4 3
	♠ Q 9 4 2 ♥ A 7 ♦ K 4 2 ♣ J 10 8 6

Tutaj po pasie N gracze E będą otwierać 1♣, S spasuje a W odpowie 1♠. Po pasie N E zalicytuje 1BA, W za pomocą któregoś z gadżetów (Magister, Two Way Checkback) sprawdzi, że otwierający ma trzy piki i zalicytuje końcówkę w ten kolor.

2♦ – sztuczny forsing do dogranej;
2♠ – trójka pików bez czterech kierów.

Z karty N część zaatakuje w kiery, część zapewne w trefle (jeżeli decydujemy się na wist pasywny, to trefle wyglądają bezpieczniej niż kara, w których mamy dziesiątkę).
Po ataku w kiery S zabije asem i odwróci w kiera. Jeżeli rozgrywający zabije królem, to może pozornie przedłużyć swoje szanse na wygranie, zgrywając trefla i po przejściu do stołu asem karo wyrzucając na trefle kiera i karo. Teraz jednak nie ma już dojścia do stołu do podegrania pików i musi się oddać jeszcze jedno karo i co najmniej dwa piki.

Rozgrywka prowadząca do wygrania – pobicie kiera królem i zagranie od razu asa pik jest nieprawdopodobna i myślę, że mało kto wygra tę końcówkę.

Po ataku w trefle sytuacja także nie jest prosta. Tutaj nie ma komfortu komunikacyjnego, ale w oderwaniu od tego rozgrywka atutów – zagranie na honor z dziewiątką w ręce S – jest optymalna; można zacząć waletem ze stołu… Tutaj, jeżeli S pobiłby damą, to wiele by się wyjaśniło…