Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ KJ8 ♥ Q97 ♦ K986 ♣ Q95
♠ 752 ♥ 8652 ♦ AJ54 ♣ J7		♠ 643 ♥ AK ♦ Q732 ♣ KT82
	♠ AQT9 ♥ JT43 ♦ T ♣ A643

¹ naturalne, z bilansu stołu, z licytacji przeciwników N wie, że partner ma około 10 PC, nie przypuszcza zaś, że próbują oni zagrać 1♠ na sześciu atutach

albo:

Wówczas kontrakt 1BA zostanie z kolei zagrany przez parę WE.

Przeciwko 1BA(N) E wyjdzie albo w karo, albo w trefla. W pierwszym wypadku po zabiciu pierwszej lewy W albo będzie musiał odwrócić w ♣W, albo gdy powtórzy karem, to jego partner po utrzymaniu się ♦D stanie przed koniecznością zagrania blotki treflowej. Wówczas broniący będą musieli wziąć po dwie lewy w każdym kolorze poza pikami. Po treflowym natomiast – N weźmie pierwszą lewę ♣D w ręce i zagra w kiery. Jeśli E będzie kontynuował ♣K, to zdobycze broniących ograniczą się do dwóch trefli, dwóch kierów i ♦A; kiedy zaś po ♥K wyjdzie blotką karo, to N zabije drugą rundę tego koloru królem w ręce – i odda tylko dwa kiery i trzy kara. W obu tych wypadkach rozgrywający wyrobi sobie dwie wziątki kierowe i zrobi nadróbkę.

Jeśli natomiast to WE skradną kontrakt 1BA, to ponadto gracz N zostanie postawiony w bardzo trudnej sytuacji pierwszo wistowej. Gdy postawi na karo, rozgrywający będzie w stanie wybronić się tylko bez jednej, do okazalszej wpadki bez dwóch doprowadzi jedynie niełatwe wyjście w jeden z kolorów starszych.

Generalnie, protokół tego rozdania zdominują zdecydowanie wpisy po stronie NS: 120, 90, 100 i 50.

Minimaks teoretyczny: 2♥(NS), 8 lew albo 2♠(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (N!);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).