Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ T875 ♥ 963 ♦ AQ5 ♣ Q83
♠ J32 ♥ A754 ♦ 943 ♣ AT6		♠ AQ64 ♥ Q8 ♦ 7 ♣ K97542
	♠ K9 ♥ KJT2 ♦ KJT862 ♣ J

Nasz System:

¹ rebid 3♣ teoretycznie możliwy bez specjalnej nadwyżki honorowej – byłby jednak z tą kartą pewnym nadużyciem (tylko 11 PC i słaby kolor treflowy)

² S ma wprawdzie kiery pod kierami, ale i tak wie, że będzie musiał grać co najmniej 3♦

À propos rebidu gracza E – otóż znane jest podejście, że w toku licytacji dwustronnej mógłby on po 2♦ e-N-a zgłosić 2♠, co mówiłoby jedynie o karcie treflowo-pikowej (5⁺♣–4♠), nie przyrzekając żadnej nadwyżki. Wymaga to jednak pełnej świadomości pary w tej kwestii, tu mogłoby potoczyć się dalej tak…

¹ partner ma układową rękę, bardzo prawdopodobnie w składzie 6♣–4♠, tym bardziej że z bilansu stołu wynika, iż nie może być silny

… i terazS, aby uratować rozdanie, musiałby powiedzieć 4♦. A że znajduje się w założeniach niekorzystnych, na pewno niełatwo będzie mu na ten krok się zdecydować. Chyba jednak powinien, przecież przeciwnicy silnie uzgodnili trefle, zatem w kolorze tym jest na linii NS wyłączenie. Po drugie – nawet jeśli 4♦ nie wychodzą, wcale nie muszą zostać skontrowane, m.in. z tego powodu, iż gracze WE będą wiedzieli, że palą się im wszystkie punkty treflowe. Mogą więc obawiać się, iż nie znajdą w swoich rękach aż czterech wziątek defensywnych.

Wspólny Język:

¹ kontra negatywna

Nieco podobny problem, tyle że teraz e-S-owi nieco łatwiej będzie na 4♦ się zdecydować; szansa na ewentualną kontrę jest bowiem jeszcze mniejsza niż poprzednio. Chyba że zostanie ona dana w imię tak zwanych zasad ogólnych – iż jeśli NS te 4♦ zrealizują, to WE i tak już będą mieli kiepski zapis. Tyle tylko że w tym rozdaniu wcale nie okaże się to prawdą. Zasadniczo bowiem tak w trefle, jak i w kara jest tu do wzięcia 10 lew. W kara absolutnie bezproblemowo, wystarczy zaimpasować ♥D, w trefle – pod warunkiem wyłapania damy atu. To jednak może się ewentualnemu rozgrywającemu jak najbardziej udać, z licytacji przeciwników będzie bowiem wiedział, że S ma sześć kar i układową rękę.

W protokole rozdania pojawi się więc sporo zapisów w wysokości 130 dla NS – za wzięcie przez tę stronę 10 lew w kara. Ale i 130 po stronie przeciwnej – za 10 lew w trefle też na pewno będą się trafiać.

Minimaks teoretyczny: 5♣(WE) z kontrą, 10 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 10 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).