Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ AJ853 ♥ 32 ♦ 85 ♣ KT32
♠ Q9 ♥ KT ♦ QT4 ♣ AQJ976		♠ K ♥ Q98765 ♦ J7632 ♣ 8
	♠ T7642 ♥ AJ4 ♦ AK9 ♣ 54

¹ naturalne słabe dwa, nie 2♦ Wilkosza, ze względu na przeogromną przewagę kierów nad karami

² od biedy już teraz można by wejść 2♠, kolor jednak słabiutki, a układ ręki zrównoważony

¹ multi

² od biedy już teraz można by wejść 2♠, kolor jednak słabiutki, a układ ręki zrównoważony

³ do koloru partnera

⁴ kiery

⁵ w ramach zaistniałych możliwości bardzo dobra ręka z fitem pikowym

albo:

¹ multi

² od biedy już teraz można by wejść 2♠, kolor jednak słabiutki, a układ ręki zrównoważony

³ fity w obu kolorach starszych, w zasadzie blokujące

⁴ kiery

⁵ teraz z lekkim drżeniem rąk, jako że W wskazał też fit pikowy, nie wolno się jednak poddawać, zwłaszcza że wcale nierzadko fit ten będzie tyko dwu- albo trzykartowy

Nawet zatem gdy S nie zabierze głosu w pierwszym okrążeniu licytacji (a w zasadzie go na to nie stać), jego strona uratuje się się. Kiedy bowiem do tego zawodnika dobiegną 2♥ czy nawet 3♥ gracza W, wykorzystując status uprzednio już przepasowanej, S będzie miał pełne prawo zalicytować 2♠ czy nawet 3♠. A wówczas jego partner z pięciokartowym fitem – albo podniesie do dogranej, albo przynajmniej da bardzo mocny inwit. A S rzecz jasna przyjmie go, jako że dysponuje pełną odzywką, a do tej pory obawiał się przede wszystkim o jakość swoich pików.

Przeciwko 4♠(S) W zaatakuje zapewne ♥K, do oddania będą więc jedynie kier, pik i trefl. Pewne kłopoty wystąpiłyby jedynie po ataku ♣A i treflem – do przebitki, kiedy to rozgrywający musiałby mimo wszystko zaimpasować damę atu. To jednak wymagałoby przyjęcia założenia, iż E miał singletony w obu kolorach czarnych.

Protokół rozdania wypełnią przede wszystkim minimaksowe wpisy 420 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS,WE!);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7(WE);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).