Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ KJT93 ♥ ♦ AT862 ♣ KJ3
♠ 865 ♥ 97654 ♦ 753 ♣ 96		♠ Q ♥ AQJ8 ♦ KJ ♣ AQT875
	♠ A742 ♥ KT32 ♦ Q94 ♣ 42

¹ inwit do końcówki z fitem czterokartowym

² krótkie honory na pewno nie w pełni wartościowe, a poza tym dużo dziur w karcie, przeto dalsza licytacja – po partii byłaby szalenie ryzykowna

albo:

¹ inwit do końcówki z fitem czterokartowym

² naturalne, na okoliczność wyższej licytacji przeciwników pozostałymi kolorami

³ wtórna kontra wywoławcza, alternatywą jest zgłoszenie naturalnych 4♣, kontra wprowadza też jednak mocno na scenę kiery

⁴ fit warto pokazać, choć mało prawdopodobne, iż partnerowi chodziło o ewentualnego szlemika

⁵ z układem 5332 nie ma co prowokować losu

⁶ E zrobił już swoje, dobrze, że miał ku temu okazję

W założeniach obie po partii WE nie wespną się już raczej na szczebel pięciu, a gdyby się na to porwali, zostaliby już skontrowani tak na 5♣ (bez czterech), jak i na 5♥ (bez trzech).

Najczęściej będą jednak grane 4♠(N), przeciwko którym E nie będzie miał łatwego wistu. Powiedzmy, że wyjdzie bezpiecznie ♠D. Rozgrywający trzy razy zaatutuje i – ponieważ będzie się spodziewał ♦K w silnej ręce E – wyjdzie z ręki blotką tego koloru. Lewy obrońca wskoczy wówczas ♦K i – jak widać – będzie mógł wziąć jeszcze tylko ♣A. Jeśli nie odbierze go teraz, N wyrzuci na kara dwa trefle z dziadka, następnie zaś, w końcówce…

… wyjdzie z ręki na przykład ♣W i po wstawieniu przez E ♣D zrzuci ze stołu kiera. I teraz gracz E będzie musiał wyrobić przeciwnikowi 11. wziątkę na ♣K w ręce albo na ♥K na stole.

Należy się zatem spodziewać, iż w protokole rozdania będą zdecydowanie przeważać wpisy w minimaksowej wysokości 650 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5♠(N!), 11 lew, 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 10 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ – 11 (N!);

BA – 9 (N!).