Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ QT76 ♥ KJ ♦ Q97 ♣ K973
♠ 9854 ♥ 9762 ♦ 86 ♣ T85		♠ AK32 ♥ Q4 ♦ A43 ♣ J642
	♠ J ♥ AT853 ♦ KJT52 ♣ AQ

¹ to jeszcze nie jest pierwszo- ani drugoręczne otwarcie

Gracz N powinien na drugiej ręce spasować, potem jednak ujawni potencjał swojej karty zapowiedzią 2BA i zostanie podniesiony przez partnera do szczebla końcówki w to miano. E – bez żadnej atrakcji pierwszowistowej – najprawdopodobniej wyjdzie treflem, przeto rozgrywający utrzyma się w dziadku i czym prędzej wyrobi sobie kara. Po dojściu do ręki ♦A E nie będzie jeszcze musiał odebrać ♠A K, chyba że w trzeciej rundzie kar jego partner pozbył się kiera. A gdy na przykład powtórzy treflem, N utrzyma się ♣D w dziadku, ściągnie forty karowe, przejdzie do ręki ♥K, zgra ♣K i wyjdzie ♥W. E dopłaci wówczas pierwotnie drugą ♥D, przeto 10 wziątek stanie się faktem.

Oczywiście obrońcy W nie wolno pozbyć się kiera, a jego partnerowi trefla, chyba żeten ostatni odbierze uprzednio ♠A K.

Podstawowym wpisem w protokole tego rozdania winno być minimaksowe 430 dla NS; do wygrania są też końcówki w oba kolory czerwone.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 11 (NS);

h – 10 (NS);

♠ – 8(NS);

BA – 10 (NS).