Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ KJT54 ♥ ♦ KQJT63 ♣ T6
♠ Q98732 ♥ K8732 ♦ ♣ 92		♠ 6 ♥ AQT5 ♦ A854 ♣ KQJ4
	♠ A ♥ J964 ♦ 972 ♣ A8753

¹także w tym wypadku, ze względu na minimalną siłę, lepiej jest otworzyć 1♠ niż 1♦

² trochę za mało na siłową rekontrę

³ z samym układemzapowiedź dosyć niebezpieczna, chyba że styl gry pary na taką odzywkę pozwala

⁴ 3♥ zabrzmiałyby jedynie przepychowo, E ma natomiast układową i generalnie solidną kartę – z figurami za otwarciem, może sobie przeto pozwolić na wrzucenie końcówki

⁵ po popartyjnym otwarciu i rebidzie partnera S z dwoma asami i potencjalną zacinką w atutach na pewno 4♥ skontruje, zaś jego partner – bez żadnej wziątki na kierową grę przeciwników – najpewniej odniesie tę kontrę na 5♦

Nawet jeśli N ograniczy się do samego otwarcia, jego partner najprawdopodobniej również 4♥ skontruje, co też najczęściej zakończy się odejściem e-N-a na 5♦.

Mimo popartyjnego otwarcia e-N-a oraz dwóch asów i zacinki atutowej w ręce jego partnera – końcówka w kiery jest na przeciwnej linii wykładana. Tym bardziej że rozgrywający, uprzedzony o tym, iż N jest w kierach krótki, nie będzie się spieszył z atutowaniem, tylko bezpiecznie przebijał w ręce kara. Przejdą też dwie lewy treflowe oraz przebitka czwartej rundy tego koloru tego koloru w ręce W. Nawet zatem jeśli S nadbije drugą rundę pików i połączy atuty, rozgrywający skompletuje pozostałe wziątki na nienadbijalne dwustronne przebitki. Nie będzie mu tylko wolno – jak już zaznaczyłem to wyżej – choćby raz zaatutować (po optymalnej obronie e-S-a), chyba że zagrałby z dziadka ♥5 i puścił ją wkoło (lub coś podobnego).

Tam natomiast, gdzie przerażony swoją dotychczasową własną śmiałością N ucieknie na 5♦, zostanie przez E skontrowany i… Przeciwko tej grze ten ostatni powinien zaatakować w atu: blotką czy nawet asem i blotką, skuteczny będzie też atak ♥A albo ♥D. Rozgrywający będzie wówczas musiał oddać asa atu, trefla, pika (♠D) oraz albo jeszcze jednego pika, albo drugą lewę karową, wyrobioną sobie przez przeciwników poprzez skrót atutowy. Polegnie zatem bez dwóch, za 500.

Już jednak pierwszy wist ♣K – w końcu z supersolidnego sekwensu – pozwoli rozgrywającemu na wybronienie się tylko bez jednej, a więc niezwykle opłacalnie w stosunku do należnych stronie przeciwnej 420 punktów, nie mówiąc już o ewentualnych 590. N zabije bowiem pierwszą lewę ♣A (choć będzie mu też wolno ją przepuścić), odblokuje ♠A, po czym będzie mógł nawet zagrać w atu. E zabije ♦A, po czym – powiedzmy – skróci rozgrywającego, zagrywając ♥A. Ten przebije w ręce, przebije na stole malego pika, do końca wyatutuje i odda jeszcze tylko ♠D oraz trefla. Podobnie skończy się rozdanie, gdy po ♦A E powtórzy atutem…

W protokole tego interesującego rozdania możemy się zatem spodziewać następujących wpisów: 420, 590, 500 oraz 200 po stronie WE. Zauważmy, że gdy S skontruje przeciwnikom 4♥, jego partner, odchodząc 5♦, będzie mógł tylko zyskać: trochę (minus 500) albo nawet bardzo dużo (minus 200).

Minimaks teoretyczny: 4♥(WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS,WE!);

♦ – 9 (NS);

♥ – 10 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 7 (WE).