Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ AJ65 ♥ T753 ♦ 62 ♣ 965
♠ QT42 ♥ AQJ86 ♦ A9 ♣ A7		♠ K873 ♥ 42 ♦ JT875 ♣ 84
	♠ 9 ♥ K9 ♦ KQ43 ♣ KQJT32

¹także we Wspólnym Języku, karta S jest bowiem zbyt silna na otwarcie precisionowskimi 2♣

²alternatywą jest kontra, docelowo objaśniająca, taki jak tu początek daje jednak większą szansę na pokazanie na niskim szczeblu obu kolorów starszych oraz ilościowej dysproporcji pomiędzy nimi

³singiel w pikach to poważne przeciwwskazanie do ożywienia licytacji, z drugiej strony otwierający ma ofensywny układ 6–4 i tylko cztery przegrywające (no, po kierowej licytacji W należy podnieść tę liczbę do pięciu)

⁴kontra nadwyżkowa, wywoławcza, mocno też sugerująca cztery piki (zwłaszcza przy średniej sile ręki); rewers 2♠ z układem 5422 nie byłby raczej odpowiedni

⁵jak wspomniałem, partner mocno zasugerował posiadanie czterech pików (choć może też mieć kartę w układzie 3–5–4–1, kiedy to znakomita byłaby gra w kara, pikowa natomiast…)

⁶partner spasował w poprzednim okrążeniu, o dobrej końcówce w piki nie więc raczej mowy

albo:

¹także we Wspólnym Języku, karta S jest bowiem zbyt silna na otwarcie precisionowskimi 2♣

²rozwiązanie alteratywne

³negat, 0–6 PC w składzie dowolnym

⁴singiel pik jest poważnym przeciwwskazaniem dla tej zapowiedzi, z drugiej strony otwierający ma ofensywny układ 6–4 oraz tylko cztery-pięć przegrywających

⁵wtórna kontra wywoławcza, pozwoli uzgodnić piki, ale może zgubić dobrą grę w kiery, gdy partner ma trzy karty w tym kolorze, alternatywą jest rebid 2♥, wskazujący kontrę objaśniającą na tym kolorze, to jednak grozi z kolei zgubieniem dobrej gry w  piki

⁶uwagi jak poprzednio: partner może mieć silną kartę w układzie 3–5–4–1, a wówczas gra w kara będzie o dwa nieba lepsza od pikowej

⁷skoro partner dał w poprzednim okrążeniu negat, o dobrej końcówce w piki nie może być mowy

albo:

¹także we Wspólnym Języku, karta S jest bowiem zbyt silna na otwarcie precisionowskimi 2♣

²rozwiązanie alteratywne

³negat, 0–6 PC w składzie dowolnym

⁴singiel pik jest poważnym przeciwwskazaniem dla tej zapowiedzi, z drugiej strony otwierający ma ofensywny układ 6–4 oraz tylko cztery-pięć przegrywających

⁵kontra objaśniająca na kierach

⁶E dał uprzednio negat, teraz więc może sobie od biedy pozwolić na zalicytowanie 3♦, te jednak na ogół zakończą licytację

⁷patrz niżej

Jeśli zaś gracz E po 3♣ e-N-a spasuje, czy jego partner pozwoli sobie na trzecią kontrę, by wskazać bocznego longera w pikach? Wątpliwe, a jeżeli już, to skończy się wtedy na marnych – acz przy aktualnym rozkładzie kart możliwych w widne karty do zrealizowania – 4♠.

Jak widać, dużo większe szanse na racjonalne rozwiązanie dalszej licytacji daje sekwencja pierwsza, w której po otwarciu e-S-a W wchodzi do licytacji 1♥.

Zrealizowanie końcówki w piki jest możliwe jedynie w widne karty, zacznijmy od tego, iż po zabiciu ♣K  lub treflowej kontynuacji asem rozgrywający musiałby wyjść z ręki W ♠10 (!?). W rzeczywistości zagra pewnie pika do króla w ręce (E), następnie zaś zrobi impas kierowy, ściągnie ♥A i przebije w ręce kiera. Wyjaśni się rozkład, przeto E wyjdzie następnie z ręki karem, zabije dziadkowym asem wstawioną przez e-S-a ♦D, po czym zgra ♥W i przebije w ręce kiera… Jak widać, zdobycie dziewięciu wziątek nie powinno sprawić rozgrywającemu większych trudności. Także wówczas, gdy rozpocznie piki damą z ręki W, mniemając, że ułatwi mu to późniejszą komunikację między rękami…

Przeciwko kierowej grze zawodnika W obrońca N na pewno nie zawistuje ♠A i pikiem do przebitki, i po ataku treflowym zdobycie przez rozgrywającego dziewięciu wziątek – mimo że teoretycznie możliwe – będzie jednak w zasadzie nierealne. Kontrakt 3♣(N), do którego od czasu do czasu dojdzie, powinien się natomiast zakończyć wpadką bez jednej, pod warunkiem rzecz jasna, iż W nie zaatakuje wówczas w żaden z kolorów czerwonych. Oraz iż gdy dostanie się potem do reki na ♦A dwukrotnie połączy atuty, zagrywając asem i blotką trefl… Po takiej obronie rozgrywający odda asa atu, dwa kara oraz dwa kiery.

W protokole rozdania spotkamy więc zapisy 110, 140 i 50 dla WE, ale też 50, a nawet 100 po stronie przeciwnej, wreszcie – rzadko – 110 dla NS, od czasu do czasu zrealizuje ona bowiem 3♣.

Minimaks teoretyczny:4♠(WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 7 (WE).