Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ A K J ♥ Q 8 6 ♦ J 10 9 4 ♣ A K 2
♠ 8 ♥ K 7 ♦ 7 6 5 3 ♣ J 8 7 6 5 4		♠ 10 9 4 ♥ A J 5 4 3 ♦ A Q 2 ♣ Q 3
	♠ Q 7 6 5 3 2 ♥ 10 9 2 ♦ K 8 ♣ 10 9

¹piki słabiutkie, stanowczo odradzam otwarcie słabymi 2♠ czy 2♦ multi, chyba że styl gry pary na takie działanie pozwala

²i teraz lepiej spasować (w polskich systemach), tym bardziej że widać, iż partner jest silny, przeto po zalicytowaniu przez e-S-a 1♠ często dojdzie do przelicytowania karty

³transfer na piki

⁴sześć pików, inwit, zatem właśnie około 5–6 PC

⁵minimum rebidu i zniechęcająca konfiguracja w kierach

Jak widać, po zdyscyplinowanej licytacji i precyzyjnym zbilansowaniu swych rąk NS będą w stanie zatrzymać się w kontrakcie 3♠, podczas gdy S choć raz wykazałby aktywność, doszłoby do końcówki w ten kolor, która na ogół zostałaby położona. Przeciwko pikowej grze e-N-a E zaatakuje najprawdopodobniej atutem, więc rozgrywający wcześniej czy później będzie musiał oddać karo i trzy kiery. Rozgrywający się jednak nie podda i od razu w drugiej lewie wyjdzie z ręki karem. E powinien dołożyć blotkę, aby lepiej rozejrzeć się po rozdaniu – N weźmie wtedy tę lewę ♦K i powtórzy karem. E utrzyma się przeto ♦D i aby ograniczyć przeciwnika do tylko dziewięciu wziątek, będzie musiał wyjść blotką kierową – tylko takie zagranie pozwoli obrońcom na odebranie trzech lew w tym kolorze. Inaczej przeciwnik wyrobi sobie karo i pozbędzie się na nie ze stołu kiera, co pozwoli mu skompletować 10 wziątek.

W pierwszej rundzie kar W powinien dołożyć ilościową ♦2, a w drugiej – lawintalową ♦7, czyli swą najstarszą blotkę w tym kolorze. Ponieważ w drugiej lewie karowej N będzie musiał dodać z ręki ♦9, E powinien bez trudu odczytać, iż partner lawintaluje mu kiery, i po utrzymaniu się ♦D znaleźć optymalne zagranie blotką kierową.

W protokole rozdania spotkamy minimaksowe 140 dla NS, ale też bez wątpienia zarówno 170 i 420, jak i wpadkowe 50 po stronie przeciwnej. Mimo wszystko obrona przeciwko pikowej grze e-N-a nie jest bowiem zupełnie banalna…

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (NS);       

BA – 7 (NS).