Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 5 4 ♥ 3 ♦ 7 6 5 2 ♣ Q J 10 9 5 3
♠ 6 3 ♥ A K J 8 6 ♦ A K J 10 4 ♣ K		♠ A 8 7 2 ♥ 10 4 2 ♦ Q 8 3 ♣ A 4 2
	♠ K Q J 10 9 ♥ Q 9 7 5 ♦ 9 ♣ 8 7 6

Nasz System:

¹blokujące, w pełni uzasadnione, szczególnie po pasie partnera

²na 4♥ gracza E nie stać, nie mówiąc już o ewentualnych 4♣

³naturalne, a także wistowe, po uprzednim pasie na pewno z fitem treflowym

⁴naturalne, W pokazuje swój drugi kolor na wypadek dalszej licytacji przeciwników, na takie działanie musi też jednak mieć odpowiednio silną kartę, jako że liczy się z ewentualnością zagrania 5♥

⁵powrót na kolor uzgodniony

⁶karta E znacząco urosła, nie tylko trzyma on oba kolory przeciwników asami, ale ma też bezcenną ♦D

⁷o szlemie nie ma jednak mowy, partner nie ma przecież i dwóch asów i obu czerwonych dam…

Wspólny Język:

¹blokujące, w pełni uzasadnione, szczególnie po pasie partnera

²kontra negatywna

³naturalne, a także wistowe, po uprzednim pasie na pewno z fitem treflowym

⁴silny trefl, dwukolorówka na czerwonych

⁵partner ma fit treflowy i zaproponował obronę…

⁶karta E znacząco urosła, nie tylko trzyma on oba kolory przeciwników asami, ale ma też bezcenną ♦D

⁷longery równej długości

⁸równe fity, więc E wybiera do gry kolor starszy

⁹gdyby partner miał dwa asy i obie czerwone damy, miałby prawo zapowiedzieć wielkiego szlema, albo przynajmniej zalicytowałby 6♣…

Nie na każdym stole turnieju NS będą silniejszej stronie WE równie energicznie przeszkadzać, nawet tak wysokie przeszkody powinny jednak być dla tych ostatnich możliwe do przezwyciężenia, na przykład na jeden ze sposobów przedstawionych wyżej. Na wielu stołach ostatecznym kontraktem stanie się szlemik kierowy, taki zresztą kontrakt jest w tym rozdaniu optymalny (mimo że można wziąć tu 13 lew tak w kiery, jak i w bez atu). Przeciwko 6♥(W) czy 6♥(E) padnie wist pikowy (bądź ♣D, gdy S nie pokaże pików), który zostanie zabity ♠A. Oczywiście rozgrywający nie zagra w drugiej lewie ♥10, co pozwoliłoby mu na skompletowanie 13 wziątek, tylko ściągnie ♥A, a może i ♥K, a także ♣K, wróci na stół ♦D, na ♣A zrzuci z ręki pika i zagra kiera – na impas waletem albo nawet z góry (grozi bowiem przebitka karowa). Tak czy owak, skończy się na 12 wziątkach i zapisie w wysokości 1430 punktów dla WE.

Optymalne rozwiązanie kierów jako pojedynczego koloru to ściągnięcie ♥A, a potem zagranie z ręki E ♥10 na impas. Pozwoli to nie oddać lewy zarówno przy singlowej ♥D w ręce dowolnego z przeciwników, jak i przy ♥D 9 x x u e-S-a, w trzeciej rundzie koloru jego ♥9 zostanie bowiem wyimpasowana. Oczywiście w tym drugim wypadku trzeba będzie po raz drugi zagrać z ręki E, a z tym w autentycznym rozdaniu są kłopoty…

Lew 13 będzie natomiast spokojnie można wziąć po ataku ♣D: ♣K, ♥A, ♦D do stołu, ♥10 – ♥D – ♥K, ♠A do dziadka, ♣A – wyrzutka pika i impas ♥8 w ręce.

 Proszę zauważyć, iż gdyby NS zdecydowali się na skontrowanie 5♣, to po optymalnej obronie [kier do waleta, ♣K, karo do damy!, ♣A, trefl; albo nieco tylko łatwiej: blotka trefl do króla, ewentualnie ♥A, karo do damy!, ♣A, trefl…] położyliby tę grę bez sześciu, za 1400, byłaby to więc dla przeciwników obrona optymalna w stosunku do wartego 1430 punktów szlemika w kiery. Zwłaszcza że w rozdaniu często skończyłoby się na 1100 za bez pięciu, wówczas nawet obrona treflowym szlemikiem byłaby co nieco opłacalna.

 W protokole rozdania spotkamy sporo wpisów w wysokości 1430 i 1460 dla WE, ale zapewne i tylko końcówkowe 680 i 710, na linii WE jest bowiem zaledwie 29 miltonów…

Minimaks teoretyczny: 7BA(WE), 13 lew;  2220 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 5 (NS,WE!);

♦ – 12 (WE);

♥ – 13 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 13(WE).