Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ Q 10 6 5 3 ♥ Q 4 3 ♦ K ♣ 9 6 5 3
♠ A J 8 ♥ J 7 2 ♦ A 10 5 3 ♣ Q J 4		♠ K 4 2 ♥ A K 9 8 6 ♦ Q 9 8 ♣ A 2
	♠ 9 7 ♥ 10 5 ♦ J 7 6 4 2 ♣ K 10 8 7

¹typowe i jak najbardziej prawidłowe otwarcie 1BA, mimo pięciu kierów

I w tym wypadku S nie będzie dysponował komfortowym pierwszym wistem, wyjdzie przeto zapewne w najdłuższe kara. Rozgrywający w naturalny sposób zadysponuje ze stołu blotkę, przeto N weźmie pierwszą lewę ♦K i odwróci w trefla. Aby skompletować 11 wziątek, rozgrywający musiałby rozwiązać jak w widne karty kiery, tj. w pierwszej albo drugiej lewie tego koloru zagrać z dziadka ♥W – na ♥10 x w ręce e-S-a. Zdecydowana większość graczy E pociągnie jednak ♥A K z góry, aby wykorzystać szansę ♥D x w ręce dowolnego z obrońców, największą na zdobycie w kierach pięciu lew. Ostatecznie zdobędą więc 10 wziątek, oddadzą bowiem karo, trefla oraz kiera.

Teoretycznie rzecz biorąc, tzn. absolutnie w widne karty, E mógłby nawet zrobić szlemika w bez atu, musiałby jednak zabić pierwszą lewę ♦A, rozegrać w opisany wyżej sposób kiery, a w końcówce zdusić e-S-a w treflowo-karowym przymusie wpustkowym (pięć kierów, dwa piki, trzy kara i dwa trefle). W protokole rozdania dominować powinny wpisy 630 dla WE, trafią się też na pewno 660 dla tej strony. 

Minimaks teoretyczny: 6BA(E!), 12 lew; 1440 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 11 (E!);

♥ – 12 (E!)

♠ – 9 (WE)

BA – 12 (E!).