Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ K ♥ K Q 8 7 4 ♦ 7 2 ♣ 10 6 4 3 2
♠ Q J 10 8 5 3 ♥ 10 6 ♦ A K 10 9 3 ♣		♠ A 9 ♥ A J 9 ♦ 4 ♣ A K Q J 9 7 5
	♠ 7 6 4 2 ♥ 5 3 2 ♦ Q J 8 6 5 ♣ 8

W tym rozdaniu po pasie gracza S, W będzie otwierał 1♠ – to co prawda tylko 10 PC, el układ 6-5 i doskonałe honory – na pewno karta o wiele za dobra na otwarcie podlimitową dwukolorówką. Posiadacze ręki N w założeniach niekorzystnych będą pasować mimo układu 5-5. Teraz w wygodnej sytuacji znajdą się ci, u których 2♣ forsuje do dogranej. Zaczną od 2♣, a po zgłoszeniu kar przez partnera, zalicytują forsujące 3♣. Co ma teraz zrobić W? Pokazać wydłużenie karowe czy pikowe? Wydaje się, że renons trefl powinien skłaniać do ostrożności i pokazania wartości, która będzie służyć zagraniu lepszej końcówki – szóstki pikowej. Po 3♠ E w zasadzie mógłby zadać Blackwooda na pikach – dwie wartości i dama atu dałyby praktycznie szlema, a informacja o królu bocznym szlema w bez atu, który zależałby od podziału trefli lub pików. Tutaj, po informacji o jednej wartości, licytacja zakończyłaby się na szlemiku w trefle:

Problemem jednak jest to, że w dzisiejszym stylu licytacji 4BA nie poprzedzone cue bidem, zwłaszcza bez uprzedniego uzgodnienia koloru, jest u większości par inwitem, a nie pytaniem o asy. Przy takich ustaleniach, E powinien po 3♣ powtórzyć jeszcze raz trefle, co na pewno gwarantuje już samodzielny kolor. Teraz W zalicytuje cue bid 4♦, E 4♥, a W powinien teraz dać sign off 5♣, wskazując brak cue bidu w pikach. Po takiej licytacji E w zasadzie powinien zrezygnować z wielkiego szlema, gdyż daje go tylko ♦AKDW bądź ♦AKD i król kier.

Gdyby po 4♥ W wskazał cue bid pikowy, E mógłby sprawdzić wartości i pokusić się o szlema w trefle.

W tym rozdaniu dzięki singlowemu królowi pik pod impasem, bierze się 13 lew w bez atu, ale i w trefle wychodzi szlemik, nawet po ataku kierowym.