Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ K 8 2 ♥ Q 8 7 6 4 2 ♦ 3 ♣ K 9 4
♠ 9 7 5 4 ♥ K 9 ♦ J 2 ♣ A J 10 8 5		♠ 3 ♥ ♦ A K Q 10 8 7 6 5 ♣ Q 7 6 3
	♠ A Q J 10 6 ♥ A J 10 5 3 ♦ 9 4 ♣ 2

W tym rozdaniu pewnie większość graczy N, pomimo niekorzystnych założeń, otworzy blokiem na kolorze starszym, standardowo będzie to mini-multi 2♦. E ma teraz w zasadzie dwie opcje – 3♦ z nadzieją, że partner powie 3BA albo 5♦ – po otwarciu blokującym powinna to być odzywka konstruktywna, znana jest zasada „nie blokujemy po bloku”.

Po wejściu 3♦ S powie pewnie 4♦ – „partnerze, okaż kolor”, W spasuje, a N zalicytuje 4♥. Podejrzewam, że gracze E nie będą ustępować i pójdą jeszcze w 5♦. Teraz S powinien powiedzieć w obronie (z jego pozycji można liczyć na jedną lewę pikową, a otwierający, który w swoim longerze ma maksimum 2-5 PC, dołoży zwykle nie więcej niż jedną lewę defensywną) 5♥. Postawi to parę WE w trudnej sytuacji i zrobią słusznie, gdy pozwolą to grać – w końcu „poziom pięciu należy do przeciwników”.

Nawet jeżeli E wyjdzie na ten kontrakt dwa razy w karo, to W musi dostać swoje dwie lewy i 5♥ zakończy się wpadką bez jednej.

Po skoku E w 5♦, S zalicytuje pewnie 5♥ – „do koloru” – i na tym też pewnie licytacja zgaśnie.

Tam, gdzie gracze N będą pasować – uznają, że tak słaby kolor w założeniach niekorzystnych nie nadaje się do bloku, gracze E powinni otwierać 5♦. Co ma teraz zrobić S? To problem niemalże panelowy. Na dwukolorówkę 6♦ karta jest za słaba, 5 w któryś z kolorów starszych w przypadku nietrafienia może być fatalne, pozostaje kontra. Po kontrze N pewnie odejdzie w 5♥, które powinno zakończyć licytację.