Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ A ♥ AKJ986432 ♦ 9 ♣ 63
♠ 2 ♥ Q75 ♦ AT7 ♣ KQ8742		♠ KT543 ♥ ♦ KQJ8652 ♣ T
	♠ QJ9876 ♥ T ♦ 43 ♣ AJ95

¹ dwukolorówka Wilkosza, generalnie: E powinien dać tu systemowe otwarcie dwukolorowe, ale z nastawieniem, że później zabierze jeszcze głos w licytacji

² do koloru partnera

³ naturalne, rzecz jasna

⁴ ogromna dwukolorówka pikowo-karowa z wyraźną przewagą kar

⁵ w tak dynamicznych, układowych rozdaniach nie wolno zbyt wcześnie wycofywać się z licytacji

⁶ patrz wyżej

⁷ z nadzieją, iż uda się to położyć, nie jest to jednak bynajmniej zapowiedź obowiązkowa; gdy jednak N spasuje, to kontrę da jego partner

¹ dwukolorówka piki i młodszy, generalnie: E powinien dać tu systemowe otwarcie dwukolorowe, ale z nastawieniem, że później zabierze jeszcze głos w licytacji

² pytanie, mówiące też o tym, iż W ma coś w karcie (a na pewno dobry fit w którymś z kolorów partnera), gdyby był bowiem słabiutki, zgłosiłby w zamian 3♣ – do koloru partnera

³ w tych okolicznościach zapowiedź jeszcze bardziej oczywista niż poprzednio

⁴ w tak dynamicznych, układowych rozdaniach nie wolno zbyt wcześnie wycofywać się z licytacji

⁵ patrz wyżej

Kiedyś takie rozkłady/rozdania nazywało się wybrykami (termin ten wprowadził do języka i literatury brydżowej Krzysztof Jędrzejowski). Zasada ich obsługi była prosta: najpierw licytować powoli, aby pokazać (na przykład) oba kolory, a potem najlepiej przelicytować przeciwników i samemu utrzymać się przy grze. Na ogół bowiem do samego końca nie wiadomo w nich, co komu wychodzi, a tym bardziej co naprawdę komu wyjdzie. W tym wypadku właśnie na podstawie powyższych wskazań N sam z siebie przepycha się na 5♥, ale i to nie wystarcza jednak, aby utrzymać się przy grze. W zależności od sekwencji albo W, albo E przelicytuje je bowiem 6♦. I dopiero te – z kontrą, a może nawet bez niej – mają szansę stać się kontraktem ostatecznym.

Istotnie, jest to również teoretyczny minimaks tego rozdania. Gracz N mógłby bowiem jeszcze swoje 5♥ zrealizować. W tym celu musiałby w pierwszej rundzie atutów zaimpasować obrońcy W damę, co w świetle licytacji (tj. wskazania przez E ogromnej dwukolorówki pikowo-karowej) byłoby jednak posunięciem jak najbardziej możliwym do wykonania. Kontrakt 6♦(WE) zostanie już natomiast położony, ale tylko bez jednej, za 50 lub – z kontrą – za 100. Szlemik ten okaże się zatem niezwykle opłacalną obroną kontraktu 5♥ przeciwników. Obrońcy wezmą tylko dwa czarne asy, wszystkie pozostałe jedenaście wziatek będzie już należały do rozgrywającego.

Jest duża szansa na to, iż to minimaksowe 100 dla NS – za 6♦(WE) z kontrą bez jednej – będzie również najpopularniejszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania. Od czasu do czasu któraś ze strony wygra jednak jakąś wysoką grę, czy to 5♦(WE), czy to 5♥(NS), z kontrą albo bez niej.

Minimaks teoretyczny:6♦(WE) z kontrą, 11 lew;100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 11 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 6 (NS).