Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ AQJ85 ♥ 52 ♦ 52 ♣ AQ85
♠ T32 ♥ AT ♦ KJ3 ♣ KJT92		♠ K ♥ QJ9876 ♦ A876 ♣ 63
	♠ 9764 ♥ K43 ♦ QT94 ♣ 74

Nasz System:

¹ forsing na jedno okrążenie

² to już nie forsuje

albo:

¹ kontra sputnik, przyrzeka kiery

² nieforsujące

Wspólny Język:

¹ nieforsujące

² alternatywą są 3♦, ale ponieważ partner nie zaczął od 1♦ ani 2♣, to musi posiadać dwa kiery

Gdyby N grał 2♠, to zrobiłby swoje, jeżeli tylko trafiłby singlowego króla atu za asem, co jest niespecjalnie prawdopodobne, raczej zatem przegrałby swój kontrakt bez jednej. Nie dałoby się tego jednak skontrować, wysokość wpadki wyniosłaby więc tylko 100 punktów. Po otwarciu partnera – E ma jednak dostatecznie silną i karte, i kiery, aby dwukrotnie zabrać głos w licytacji. Wprawdzie posiada singlowego ♠K, ale już sam układ 6–4 to prawdziwa potęga! Niewątpliwie gracz ten doprowadzi zatem do kontraktu 3♥, przeciwko któremu obrońca S zawistuje w uzgodnione piki. A jego partner zabije pierwszą lewę ♠A i najprawdopodobniej powtórzy pikiem. Rozgrywający przebije w ręce, zrobi impas ♥10 na stole, zgra ♥A, wróci do ręki ♦A i zagra stamtąd w trefla. Wyrobi sobie zatem ten ostatni kolor i zrealizuje swój kontrakt nawet bez potrzeby impasowania ♦D. Oczywiście w końcowym sukcesie ani trochę nie przeszkodziłby mu też pierwszy wist treflowy (po którym N wziąłby ♣D, ♣A, ♠A i zagrał po raz trzeci w trefle…).

W protokołach tego rozdania najczęściej spotkamy zatem wpisy w minimaksowej wysokości 140 punktów dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew, 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).