Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ AQJ6 ♥ K84 ♦ 32 ♣ 9864
♠ 843 ♥ A972 ♦ A ♣ QJ532		♠ T9752 ♥ T53 ♦ Q76 ♣ K7
	♠ K ♥ QJ6 ♦ KJT9854 ♣ AT

¹ (nowoczesna) kontra wywoławcza: tylko 11 PC, ale dobry układ

² po pasie 10–11 PC w składzie zrównoważonym albo quasi-zrównoważonym

³ wchodzi też w rachubę taktyczny skok na 2♠, założenia są jednak dla strony WE niekorzystne

⁴ pas forsujący, gdyby w zamian S coś teraz zalicytował (2♦, 3♦), znaczyłoby to, iż ma zupełne minimum otwarcia albo nawet otwarcie podlimitowe, teraz zatem – z 14 PC – pasuje, aby w następnym okrążeniu znieść spodziewaną kontrę partnera (na 3♦)

⁵ kontra mocno propozycyjna

⁶ taka kontra powinna zostać jednak odniesiona z singletonem (renonsem), wprawdzie singlowy ♠K to jednak dwie (czy nawet – zdaniem niektórych – trzy) blotki, przeciwko utrzymaniu kontry partnera przemawia jednak dodatkowo siedmiokart w karach; zejście na 3♦ – po forsującym pasie w poprzednim okrążeniu – mówi o karcie nadwyżkowej oraz siedmiu w karach (już zejście na 2♦ powiedziałoby o sześciokarcie, otwarcie przyrzekało przecież zasadniczo co najmniej pięć lew)

Jak już wspomniałem, w zasadzie z singlowym ♠K S mógłby spasować na kontrę partnera, gdyby nie miał aż siedmiokartowego longera w karach. Jeżeliby decyzja ta została poparta bezbłędną, precyzyjną grą w obronie [przeciwko kontraktowi 1♠(E) z kontrą], okazałaby się posunięciem wielce dla strony NS opłacalnym. Przeanalizujemy ją bliżej za chwilę.

albo:

¹ (nowoczesna) kontra wywoławcza: tylko 11 PC, ale dobry układ

² po pasie 10–11 PC w składzie zrównoważonym albo quasi-zrównoważonym

³ zapowiedź taktyczna, choć – jak już wspomniałem – w niekorzystnych założeniach nieco niebezpieczna

⁴ pas forsujący, gdyby w zamian S coś teraz zalicytował (2♦, 3♦), znaczyłoby to, iż ma zupełne minimum otwarcia albo nawet otwarcie podlimitowe, teraz zatem – z 14 PC – pasuje, aby w następnym okrążeniu znieść spodziewaną kontrę partnera (na 3♦)

⁵ kontra mocno propozycyjna

⁶ teraz już, na szczeblu dwóch, S może i powinien uszanować kontrę partnera, singlowy ♠K to przecież tak jak dwie albo nawet – zdaniem niektórych – trzy blotki

Na zdecydowanej większości stołów jedenastego już w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski ostatecznym kontraktem będą jednak 3BA(N). Obrońca E zaatakuje przeciwko tej grze w pika. Rozgrywający, nie znając obrazu całego rozdania, przejmie dziadkowego ♠K asem w ręce i zagra stamtąd blotkę karo – do waleta na stole. ObrońcaW pobije go swoim singlowym asem, po czym powinien zagrać w blotkę treflową (!). Rozgrywający zabije wówczas ♣K asem i wyjdzie ze stołu ♥D. Obrońca W pobije ją (koniecznie!) ♥A i ściągnie ♣D W, przeciwnik zostanie wtedy ograniczony do zawsze mu należnych dziewięciu wziątek. Gdyby zaś w kluczowym momencie W w blotkę trefl nie zagrał, dostałby potem jeszcze tylko wziątkę na ♥A i kontrakt zostałby zrealizowany z dwoma nadróbkami.

Wróćmy teraz do pikowych gier E, tj. 2♠ czy nawet 1♠ z kontrą, które też na niejednym stole będą rozgrywane. Otóż – zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami – S powinien przeciwko każdej z nich zaatakować w atu, tj. wyjść singlowym ♠K (!). A po utrzymaniu się nim kontynuować kierem, tyle że koniecznie ♥6 (!) – będzie to przecież próba dostania się do ręki partnera (by ten kontynuował atutowanie) królem tego koloru. Powiedzmy, że rozgrywający zabije kiera asem w dziadku i zagra stamtąd małego trefla (optymalnie). S pobije wówczas wstawionego przez E ♣K asem (koniecznie) i wyjdzie ♥W, aby jego partner na pewno przejął go ♥K i ściągnął swoje ♠A D W. W kolejnej lewie N wyjdzie w karo, przeciwnik utrzyma się zatem singlowym asem tego koloru na stole, zgra ♣D W i dostanie jeszcze tylko wziątkę na ostatniego pika w ręce. Weźmie zatem jedynie pięć lew (pika, dwa trefle, karo i kiera), przegra zatem swój kontrakt 2♠ bez trzech, a 1♠ bez dwóch. Z kontrą – odpowiednio – za 800 i za 500, a zatem w każdym wypadku wyżej niż wynosi zapis za wykładaną na stronie przeciwnej końcówkę (w bez atu albo w kara). Raz jeszcze należy wyraźnie podkreślić, iż aby doprowadzić do maksymalnej wpadki, obrona musi być bardzo precyzyjna, staranna.

W protokołach tego rozdania możemy się więc spodziewać przede wszystkim wpisów w wysokości 400 oraz 460 dla NS, ale też – dużo rzadziej – tych wpadkowych: 200, 500 i 800 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew albo 5♦(NS), 11 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9 (NS).