Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ A3 ♥ J7 ♦ AK74 ♣ JT854
♠ 752 ♥ KQ654 ♦ T8 ♣ Q72		♠ KJ96 ♥ 93 ♦ J53 ♣ A963
	♠ QT84 ♥ AT82 ♦ Q962 ♣ K

¹ także w Naszym Systemie

² 5⁺♦–4⁺♣ albo 4♦–5♣ (możliwe we Wspólnym Języku)

³ zapowiedź z bilansu

albo:

¹ kartę N można też potraktować jako 12–14 PC w składzie zrównoważonym

² stąd rebid 1BA

³ inwit, 11 miltonów z singlowym ♣K, ale też mnóstwo wysokich blotek

⁴ karta graniczna: raczej pas, ale jeżeli da się wyrobić longera treflowego…

Z teoretycznego punktu widzenia optymalnym kontraktem strony NS jest w tym rozdaniu częściówka karowa, na dwóch czwórkach – i na wielu stołach listopadowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 po otwarciu e-N-a 1♦ licytacja wygaśnie właśnie w kontrakcie 3♦. Przeciwko tej grze obrońca E najprawdopodobniej wyjdzie w atu. Aby zdobyć teoretycznie mu należne dziesięć wziątek – po optymalnej obronie, kiedy to E szybko otworzy kiery, a jego partner piki – rozgrywający musiałby trafić trzecią ♣D. Raczej tego nie uczyni, tylko w drugiej rundzie tego koloru zagra ♣W na ekspas. Ale też jeżeli przeciwnicy nie otworzą szybko obu kolorów starszych, N będzie mógł zagrać z ręki ♣W i wyrzucić ze stołu kartę nieotwartego koloru starszego; później na resztę trefli pozbędzie się pozostałych kart tego koloru. Odda wówczas dwa trefle, ale tylko jedną lewę w kolorach starszych – kiera albo pika. Szanse na zrobienie nadróbki oceniam zatem wysoko (zresztą, jak już wspomniałem, teoretycznie rzecz ujmując, zawsze się ona stronie NS należy).

Jeśli natomiast chodzi o grę w bez atu, to po każdej racjonalnej obronie powinna ona zostać ograniczona do ośmiu wziątek. Rozgrywający w żaden sposób nie wyrobi sobie bowiem trefli, chyba że za cenę oddania trzech lew w tym kolorze (na ♣A, ♣D i ♣9). A w pozostałych kolorach skompletuje jedynie osiem wziątek: cztery karowe, dwie kierowe i dwie pikowe. Jedyna możliwość: E wyjdzie w pika i pierwszą lewę weźmie ♠10 na stole, następnie rozgrywający zagra stamtąd ♣K, a E zabije go ♣A i nie wyjdzie w kiera. Tylko na przykład powtórzy pikiem, wiedząc, iż pierwotnie N miał w tym kolorze w ręce drugiego asa. Teraz już trefle da się wyrobić, a W – po dostaniu się do ręki na ♣D – nie będzie w stanie zagrać efektywnie w kiery. Na dziewięć wziątek rozgrywającego złożą się wówczas cztery kara, dwa trefle, dwa piki i jeden kier. Nie będą to jednak przypadki częste.

Podstawowymi wpisami w turniejowych protokołach tego rozdania winny zatem być: 130, 120 oraz 110 dla NS, rzadziutko pojawią się w nich też 400 dla NS oraz 50 dla WE; ten ostatni za 3BA(N) bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 4♦(NS), 10 lew; 130dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 8 (NS).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec