Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ A 4 ♥ K 5 4 ♦ A 5 ♣ Q J 10 9 8 3
♠ Q 3 ♥ A J 8 ♦ K Q J 6 3 ♣ K 4 2		♠ J 10 9 8 6 5 ♥ 10 9 6 ♦ 9 2 ♣ A 6
	♠ K 7 2 ♥ Q 7 3 2 ♦ 10 8 7 4 ♣ 7 5

¹słabe dwa, w korzystnych założeniach otwarcie dopuszczalne mimo niedużej siły, kolor pikowy jest bowiem pełen kart środkowych, co wyraźnie zwiększa bezpieczeństwo tego kroku

²pytanie o singla – jako próba zagrania końcówki

³brak singla oraz wyraźnych nadwyżek

⁴odpowiadający powinien konsekwentnie spasować, zwłaszcza że skoro otwarcie z tak słabą ręką padło, musiało ono być systemowo dopuszczalne

albo:

¹słabe dwa, w korzystnych założeniach otwarcie dopuszczalne mimo niedużej siły, kolor pikowy jest bowiem pełen kart środkowych, co wyraźnie zwiększa bezpieczeństwo tego kroku

²pytanie o singla – jako próba zagrania końcówki

³odpowiedź najsłabsza z możliwych: brak singla, a przy tym minimum otwarcia (po pytaniu 2BA strona WE musiała już zagrać co najmniej 3♠)

⁴konsekwentny pas, zwłaszcza iż spadła wartość obecnego w ręce W ♣K

¹multi, w korzystnych założeniach otwarcie dopuszczalne mimo niedużej siły, kolor pikowy jest bowiem pełen kart środkowych, co wyraźnie zwiększa bezpieczeństwo tego kroku

²pytanie – jako próba zagrania końcówki

³piki, otwarcie minimalne (są też inne warianty odpowiedzi)

albo:

¹multi, w korzystnych założeniach otwarcie dopuszczalne mimo niedużej siły, kolor pikowy jest bowiem pełen kart środkowych, co wyraźnie zwiększa bezpieczeństwo tego kroku

²pytanie – jako próba zagrania końcówki

³transfer na piki, karta minimalna (z ręką silniejszą N powinien spasować albo dać kontrę)

⁴konsekwentne, tym bardziej że spadła wartość obecnego w ręce W ♣K

Większość systemów/par dopuszcza, aby w założeniach korzystnych – czy nawet każdych przedpartyjnych – otwarcie naturalnymi słabymi dwoma czy 2♦ multi mogło paść z kartą tak słabą, jak aktualna ręka E. Trzeba jednak pamiętać, aby kolor longera był solidny jeśli idzie o karty środkowe, są one dużo bardziej istotne niż najwyższe honory, gwarantują bowiem, iż otwarcie jest względnie bezpieczne. W związku z tym odpowiadający – mimo że dysponuje silnym bez atu – powinien zadowolić się zainwitowaniem dogranej, a potem wyhamować w kontrakcie 3♠. Przeciwko tej grze z obu rąk padnie wist treflowy, niezależnie od tego rozgrywający będzie wszakże musiał oddać cztery wziątki: dwie pikowe, ♦A oraz kierową. Broniący będą tylko musieli otworzyć kiery, zanim przeciwnik wyrobi sobie kara, na które będzie mógł pozbyć się z ręki E dwóch kierów. To jednak powinno być dla strony NS oczywiste…

Hegemonem protokołu rozdania winno przeto być minimaksowe 140 dla WE, wpadkowe 50 po stronie przeciwnej też się jednak w nim bez wątpienia znajdą…

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 6 (NS).