Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ K 7 5 ♥ K Q J 4 ♦ 9 7 6 2 ♣ 10 3
♠ A 9 3 ♥ 10 7 6 ♦ A J 8 3 ♣ K Q 5		♠ Q J 4 2 ♥ A 8 3 ♦ K Q 10 ♣ A 7 4
	♠ 10 8 6 ♥ 9 5 2 ♦ 5 4 ♣ J 9 8 6 2

Standardowy kontrakt firmowy, który osiągnie prawie każda para WE. Los rozdania znajdzie się w rękach gracza S, nie będzie on miał jednak dużych szans, aby znaleźć jedyny wist, po którym przeciwnik weźmie tylko 10 lew. Trefle to kolor absolutnie bez przyszłości, droga do jego wyrobienia, nie mówiąc już o wykorzystaniu fort, jawi się jako bardzo, bardzo daleka. Należy zatem wyjść w któryś z trypletonów w kolorach starszych – na rękę partnera. I tu ze względu na jakość koloru należy postawić na piki, zawierające honor z wysoką blotką. Nie okaże się to wcale posunięciem celnym, pomoże bowiem przeciwnikowi w wyrobieniu pików, z czym zresztą poradziłby on sobie także bez żadnego wsparcia z zewnątrz. E skompletuje przeto 11 wziątek: trzy pikowe, cztery karowe, trzy treflowe i kierową.

Jedynie pierwszy wist kierowy sprawiłby, iż rozgrywający zrobiłby jedynie jedną nadróbkę. Popularny przed laty śliwak – czyli właśnie: przeciwko 3BA zawsze w kiery! – stracił jednak na popularności i na taki atak w tym rozdaniu mógłby się co najwyżej zdecydować Piotr Gawryś – zagorzały zwolennik tej idei. W tak dużym turnieju znajdzie on bez wątpienia pewną liczbę naśladowców, niezbyt wielką jednakże, jak sądzę.

W protokole rozdania dominować będą zdecydowanie wpisy 660 dla WE, minimaksowe 630 dla tej strony trafią się w nim co najwyżej sporadycznie.

Minimaks teoretyczny:  4BA(WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ –10 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 10 (WE).