Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ 10 9 8 ♥ Q 9 7 6 4 ♦ K Q 9 2 ♣ J
♠ K J 7 2 ♥ 5 3 ♦ 10 5 ♣ 10 6 4 3 2		♠ A 5 4 3 ♥ A 10 8 2 ♦ 8 3 ♣ 9 7 5
	♠ Q 6 ♥ K J ♦ A J 7 6 4 ♣ A K Q 8

Nasz System:

¹forsing do końcówki, rebid lepszy niż ewentualne 3♣, o znaczeniu: 5⁺♦–4⁺♣ (oba przesądzają dograną)

²dobry fit karowy

³z tylko ♠D x wątpliwe, zapowiedź 3♥ poinformowałaby jednak o trzech kartach w tym kolorze

albo:

¹forsing do końcówki, rebid lepszy niż ewentualne 3♣, o znaczeniu: 5⁺♦–4⁺♣ (oba przesądzają dograną)

 ²dobry fit karowy

³zasadniczo trzy karty w tym kolorze

albo:

¹5⁺♦–4⁺♣, przesądzenie dogranej

²fit karowy

³czwarty kolor w dążeniu do ewentualnych 3BA

⁴pięć kierów, propozycja

albo:

¹5⁺♦–4⁺♣, przesądzenie dogranej

²fit karowy

³czwarty kolor w dążeniu do ewentualnych 3BA

⁴fit karowy przesolidny, kiery zaś słabe

Wspólny Język:

¹alternatywny rebid 3♦ byłby dużo gorszy, 2BA mówią też o tylko dublu kierowym

²skoro partner ma tylko dwa kiery, posiada parę trefli

Rozdanie dla strony NS wielce nieprzyjemne, mimo bowiem, iż ma ona aż 28 PC, nie wychodzi jej żadna końcówka. Grane będą 3BA(S), 4♥(N) albo 5♦(S) i wprawdzie aby każdy z nich położyć, w zasadzie konieczny będzie wist pikowy, atak ten będzie w większości przypadku wysterowany licytacją. A nawet w sekwencji według WJ obrońca W wyjdzie bez wątpienia w pika, będzie to bowiem z jego pozycji atak dość naturalny, dający dużo większe szanse na lewy niż dłuższe, ale rachityczne trefle. Broniący odbiorą wówczas cztery piki oraz ♥A, S polegnie przeto bez jednej.

Podobnie w przypadku kontraktu 5♦(S) – gdy W wyjdzie pikiem albo kierem do asa w ręce partnera, zaś ten odwróci w piki, rozgrywający odda trzy lewy z góry i będzie leżał bez jednej. Oczywiście po ataku w kolor młodszy końcówka karowa zostanie już łatwo zrealizowana, i to z nadróbką, na trefle ręki wylecą bowiem z dziadka wszystkie trzy piki.

W praktyce największe szanse będzie chyba miała rozgrywana przez e-N-a siedmioatutowa końcówka kierowa, a to dlatego, iż graczowi E trudniej niż jego partnerowi będzie zawistować w piki. Oczywiście jeśli wsłucha się w licytację, nie powinien mieć problemów z zagraniem ♠A i pikiem, a gdy ponadto jego partner będzie kontynuował ♠W, do skrótu stołu, przeciwnik wpadnie bez dwóch. Jeżeli jednak E w piki nie wyjdzie [nie ściągnie też na pewno ♥A (!?), aby następnie zagrać w piki], także ta dograna będzie już mogła zostać pewnie zrealizowana, po treflowym nawet z nadróbką. Rozgrywający zagra bowiem cztery razy w trefle, na które pozbędzie się z ręki trzech pików. I obrońca E dostanie tylko dwie wziątki atutowe.

W protokole rozdania dominować będą wpisy wpadkowe – przede wszystkim 50, ale też 100 po stronie WE; od czasu do czasu pojawią się w nim też jednak bez wątpienia zapisy za wygrane końcówki: 400, 420, a nawet 450 dla NS.

Minimaks teoretyczny:  4♦(NS), 10lew; 130dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 8(NS).