Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ 2 ♥ K 10 9 6 4 ♦ A 9 ♣ A Q J 4 2
♠ K Q 8 4 3 ♥ A 2 ♦ Q 7 4 3 ♣ 10 6		♠ J 9 ♥ J 8 7 5 3 ♦ 10 6 ♣ K 9 8 5
	♠ A 10 7 6 5 ♥ Q ♦ K J 8 5 2 ♣ 7 3

¹wilkosz

²do koloru partnera

³piki i młodszy

⁴pytanie o układ

⁵piki i kara

¹dwukolorówka piki i młodszy

²do koloru partnera

³piki i kara

Gracz S rozpocznie od otwarcia dwukolorowego, po którym będzie ostatecznie rozgrywał kontrakt 3♦. Rozdanie jest misfitowe i odpowiadający to widzi, nie powinien przeto niczego prowokować, tylko postarać się, aby jak najszybciej skończyć licytację. 3♦(S) powinno zostać położone po każdej racjonalnej obronie: po pierwszym wiście blotką atu, treflowym oraz ♥A, a potem kierem albo treflem. W ma jednak solidną zacinkę w drugim longerze rozgrywającego, wyjdzie przeto najprawdopodobniej w blotkę atu. Przypuszczalnie S zabije pierwszą lewę ♦A na stole, ściągnie ♠A, przebije w dziadku pika i zagra kiera do damy. Druga opcja to wzięcie pierwszej lewy ♦W w ręce i zagranie na impas treflowy. Ten się jednak nie uda, zatem i tą drogą trzeba będzie leżeć bez jednej.

W protokole rozdania dominować przeto będą wpadkowe 50, a pewnie i 100 po stronie WE.

Minimaks teoretyczny: 3♣(NS) 9 lew albo 2♠(N!), 8 lew; 110dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8(N!);

BA – 7 (NS).