Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ 9 8 ♥ A 10 3 ♦ A 9 5 4 2 ♣ A 10 9
♠ K 7 4 2 ♥ K Q 9 7 5 ♦ K 8 7 ♣ 5		♠ A Q J 6 3 ♥ 8 4 ♦ Q 6 ♣ 7 6 4 2
	♠ 10 5 ♥ J 6 2 ♦ J 10 3 ♣ K Q J 8 3

¹tylko dwa piki, nie można przeto dać kontry wywoławczej, zaś kara są stanowczo za słabe, by wejść nimi na szczeblu dwóch po partii

²mimo tylko 9 PC z układem 5–4 E powinien zrobić próbę końcówkową, wie przecież, że wraz z partnerem mają dziewięć atutów, problem tylko, w jaki sposób to uczynić; patrz też niżej

³patrz niżej

Wbrew być może pierwszemu wrażeniu także próba 3♣ – z czterema blotkami – ma sens. Odpowiadający pokazuje po prostu bocznego longera, który partner powinien uzupełnić czy to dobrą figurą, czy to krótkością, w tym drugim wypadku szczególnie gdy ma nadwyżkę w długości atutów. Tak właśnie widział tego typu problemy Zbigniew Szurig, który zalecał przyjmowanie takiego inwitu także z krótkością w kolorze wskazanym (i dodatkowym atutem). Tu W ma singla w treflach i choć cztery atuty już wskazał, widzi możliwość przebicia w swej ręce dwóch, a może nawet trzech trefli, a to może umożliwić wyrobienie pięciokartowego longera w ręce partnera albo grę na obustronne przebitki. A jeżeli mimo wszystko W trochę się obawia, to i tak nie powinien negować 3♠, tylko…

¹tylko dwa piki, nie można przeto dać kontry wywoławczej, zaś kara są stanowczo za słabe, by wejść nimi na szczebel dwóch po partii

²jak opisano to wyżej

³warunkowe przyjęcie inwitu partnera, wskazujące niepewność treflową, ale coś dobrego w karach

⁴E na pewno dołoży wówczas końcówkę

Przeciwko 4♠(E) S zaatakuje ♣K, a po utrzymaniu się zagra zapewne ♦W, będzie się bowiem obawiał wyrobienia dziadkowych kierów. Nawet jeśli N ♦W przepuści, wziątki na ♦A nie straci, odbierze ją, gdy dostanie się do ręki ♥A. Przy równych podziałach obu kolorów starszych rozgrywający nie będzie miał żadnych problemów, tym bardziej że po wzięciu ♥A N będzie musiał zgrać ♦A, aby definitywnie nie stracić nań wziątki, a to wyrobi dziadkowego ♦K. Końcówka w kiery zostałyby też wszakże zrealizowana przy podziale pików 3–1 albo kierów 4–2, a także w niektórych wypadkach niekorzystnego rozkładu obu kolorów starszych. Najgorzej byłoby, gdyby N posiadał ♥A W(10) x x, zaś atuty byłyby rozłożone 3–1..

W protokole rozdania dominować będą wpisy 620 oraz 170 dla WE, mimo wszystko końcówka jest bowiem podlimitowa – na jedynie 20 PC! – przeto spora część duetów linii WE zadowoli się pikową  częściówką…

Minimaks teoretyczny:5♣(NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 7 (NS).