Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ K Q J 4 ♥ K 6 ♦ J 4 ♣ 10 9 4 3 2
♠ 10 9 7 6 ♥ J 9 2 ♦ 10 8 3 2 ♣ J 5		♠ A 3 2 ♥ 10 8 7 5 ♦ K Q 9 5 ♣ K Q
	♠ 8 5 ♥ A Q 4 3 ♦ A 7 6 ♣ A 8 7 6

¹z dublem pik nie można dać kontry wywoławczej

²nadal z dublem pik nie pozostaje nic innego, jak drugi raz spasować

³partner wznowi jednak licytację kontrą

⁴i teraz przed e-S-em otwiera się atrakcyjna opcja, aby kontrę tę ukarnić, patrz też niżej

Po pierwsze, partner ma około 10 PC, przeto strona NS posiada w tym rozdaniu zdecydowaną przewagę siły; po drugie, przeciwnicy są po partii; po trzecie wreszcie, łacno mogą oni grać na tylko siedmiu atutach. W jest przecież bardzo słaby, więc nawet z trzema kierami musiał pasować na rebid partnera. Naprawdę zatem warto urządzić sobie polowanie! Inaczej będzie dla strony NS dużo, dużo gorzej, popatrzmy…

¹z dublem pik nie można dać kontry wywoławczej

²nadal z dublem pik nie pozostaje nic innego, jak drugi raz spasować

³partner wznowi jednak licytację kontrą

⁴gdy S jest nieco strachliwy…

¹z dublem pik nie można dać kontry wywoławczej

²nadal z dublem pik nie pozostaje nic innego, jak drugi raz spasować

³partner wznowi jednak licytację kontrą

⁴gdy S jest nieco strachliwy, ale poczuje się w obowiązku pokazać, że ma naprawdę dobrą kartę

I tak przeciwko 1BA(S) W wyjdzie zapewne kierem, ale gdy jego partner dostanie się do ręki treflem, zagra ♦K i S skompletuje tylko osiem wziątek (cztery treflowe, trzy kierowe, jedna karowa). Lepiej będzie grać w trefle, gdzie 11 lew jest pewne, więc wówczas strona NS zapisze sobie 150 punktów. Końcówka treflowa jest tu jednak w zasadzie niemożliwa do osiągnięcia, ponadto nie można by jej uznać za kontrakt prawidłowy. Wymaga bowiem bezwzględnie podziału atutów 2–2, a szansa na taką konfigurację to tylko 40% – nieco za mało na godną polecenia (przedpartyjną) dograną, szczególnie w turnieju na maksy.

Tymczasem 1♥(E) z kontrą będzie prawdziwym eldorado dla przeciwników. S zaatakuje pikiem, nie będzie to wszakże miało większego znaczenia – w którymś momencie broniący trzy razy zaatutują i rozgrywający weźmie tylko po jednej lewie w każdym z kolorów. I to pod warunkiem, że z wyrobieniem i odegraniem kara się pośpieszy, inaczej wziątka ta mu przepadnie, jako że S wyrzuci dwa kara na pika i trefla; wpadka wyniesie wówczas aż bez czterech, za 1100. Na ogół jednak będzie to tylko 800.

Powyższa sekwencja jest bardzo niebezpieczna dla strony WE grającej WJ czy nawet NS. To prawdziwa pułapka, w którą systemowo wpaść muszą, nie wszyscy przeciwnicy potrafią jednak fakt ten wykorzystać.

W protokole rozdania spotkamy wpisy w wysokości 120 i 150, ale też na pewno okazałe 800 po stronie NS.

Minimaks teoretyczny: 5♣(NS), 11 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 8 (NS).